Ήττα για το μαύρο κυβερνητική μέτωπο, οι παρελάσεις τις 25ης Μαρτίου

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η δύναμη του λαού μπορεί να γκρεμίσει τα σιδερόφραχτα κάστρα της εξουσίας.

Ήττα για το μαύρο κυβερνητική μέτωπο, οι παρελάσεις τις 25^ης Μαρτίου

Οι παρελάσεις για την 25^η Μαρτίου ολοκληρώνονται, με μια ακόμα ήττα του μαύρου μετώπου κυβέρνησης- Ε.Ε.- ΔΝΤ. Η δοτή κυβέρνηση των τραπεζιτών και των τοκογλύφων έκανε όλη την Ελλάδα οχυρωμένο κάστρο για να αποκλείσει την έκφραση της οργής και της διαμαρτυρίας των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι εκπρόσωποι της νέας τυραννίας και της Ιεράς Συμμαχίας του 21^ου αιώνα, όπου δεν φοβήθηκαν να παρουσιαστούν, παρακολούθησαν τις παρελάσεις με μοναδική συντροφιά τις δυνάμεις της αστυνομίας, θυμίζοντας μισητούς αυτοκράτορες ή γερμανικά στρατεύματα στην κατεχόμενη Αθήνα.

Προκαλούν οργή, γέλια ή κλάματα οι δηλώσεις των θλιβερών κυβερνητικών εκπροσώπων, με τον τραπεζίτη πρωθυπουργό που αλυσοδένει την κοινωνία στα συμφέροντα του κεφαλαίου, να υποστηρίζει ότι η επανάσταση του 1821 … δείχνει το δρόμο για την τωρινή «ανόρθωση» της οικονομίας, ενώ ο κ Αβραμόπουλος απορούσε γιατί δεν παρακολούθησε όλος ο λαός τη «θαυμάσια» παρέλαση. Δεν κατάλαβε ότι εκτός από τη κυβερνητική εξουσία και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, ήταν μόνος; Ο λαός βρισκόταν αλλού.

Βρισκόταν απέναντι από τις δυνάμεις της αστυνομίας, διεκδικώντας να μετατρέψει τις παρελάσεις σε περήφανες διαδηλώσεις οργής. Για άλλη μια φορά, η μαχόμενη κοινωνία βρισκόταν στους δρόμους, αψηφώντας το κλίμα πρωτοφανούς αστυνομοκρατίας, τρομοκρατίας και προβοκάτσιας, που διαμόρφωναν εδώ και μέρες τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Ήταν σαφές εξ αρχής ότι ο στόχος τους ήταν να φοβίσουν τους πολίτες ώστε να μη διαδηλώσουν. Δυστυχώς και τα δύο μεγάλα κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξαν το δρόμο της αποχής και της καταγγελίας, υποτάχθηκαν στο κλίμα που ήθελαν οι κυρίαρχοι να επιβληθεί και απουσίασαν από μια μεγάλη μάχη του λαϊκού κινήματος.

Αποδείχτηκε περίτρανα ότι και τα πιο αυταρχικά μέτρα καταστολής είναι ανίκανα να εμποδίσουν το αποφασισμένο και οργανωμένο κίνημα της νεολαίας και των εργαζομένων. Δεν υπήρξε γωνιά της Ελλάδας που να μην έγιναν διαμαρτυρίες και αποδοκιμασίες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι παρελάσεις ακυρώθηκαν ή δεν συμμετείχαν οι «επίσημοι» από φόβο. Σε ορισμένες περιπτώσεις η μαζικότητα και η μαχητικότητα ήταν τεράστια και οδήγησε σε ακύρωση της παρέλασης και λαϊκή διαδήλωση, όπως στο Ηράκλειο της Κρήτης, ενώ σε πολλές πόλεις οι πολίτες έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας και έκαναν τις παρελάσεις - μαχητικές πορείες, όπως στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στα Χανιά, στην Ξάνθη, στον Πειραιά, στη Νέα Σμύρνη, στο Περιστέρι, στου Ζωγράφου, και αλλού. Μάλιστα η δυναμική της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης έδωσε ώθηση και θάρρος, σπάζοντας τον επιβαλλόμενο τρόμο, έτσι που εκατοντάδες και χιλιάδες να κατεβαίνουν στο δρόμο κατά τη διάρκεια της ημέρας, βλέποντας ότι το λαϊκό κίνημα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.

Μοναδικό στήριγμα της νέας χούντας ο κρατικός αυταρχισμός. Είναι εκατοντάδες οι προσαγωγές που έγιναν αναίτια σε όλη τη χώρα. Σε ορισμένες πόλεις, όπως τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Βέροια και βεβαίως το κέντρο της Αθήνας, ολόκληρες ομάδες διαδηλωτών οδηγούνταν στα αστυνομικά τμήματα. Στη Λάρισα, η βίαιη επίθεση της αστυνομίας συνοδεύτηκε από τρείς συλλήψεις και ένα σοβαρό τραυματισμό αγωνίστριας. Αντίστοιχο το κλίμα στην Κοζάνη, την Κομοτηνή, σχεδόν σε όλες τις πόλεις της χώρας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αισθάνεται περήφανη που έδωσε αυτή τη μάχη, πλάι σε δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, πλάι στο εργατικό, φοιτητικό, μαθητικό και νεολαιίστικο κίνημα. Οι αγωνιστές της βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή χωρίς δισταγμό, παρά τις προσαγωγές, τις προκλήσεις και τις επιθέσεις της αστυνομίας.

Σε όλο αυτόν τον κόσμο που διαδήλωσε, αλλά και σε όλους τους πληττόμενους εργαζόμενους απευθύνουμε ξανά κάλεσμα ενότητας και αγώνα για την επόμενη μέρα, που πρέπει να μας βρει ακόμα πιο αποφασισμένους και μαχητικούς ενάντια στην καταστροφή που φέρνουν κυβέρνηση- Ε.Ε.- ΔΝΤ. Σε αυτό το δρόμο καλούμε τις δυνάμεις της Αριστεράς να συμβάλλουν, υπερβαίνοντας τους φόβους και την αμηχανία.

Η μέρα που δειλά ξημερώνει θα είναι δική μας.