Σ' ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Του Κώστα Κυριαζή (διασκευή του Γιάννη Γυπάκη)
Εκεί ψηλά στην Καστοριά σ' ένα χωριό
ο μπάρμπα-Θόδωρος στο καπηλιό τα κουτσοπίνει
(Ο μόνος γέρος στο χωριό πόχει απομείνει)
Κι η ταβερνιάρισσα η γρια η κερα - Μαριώ
τα κρασοπότηρα στη λάντζα ως τα σφουγγάει τον ρωτάει:
"Τί νέα μπάρμπα απ' το μοναχογιό;"
Κι αυτός το ρακοπότηρα ως στραγγάει:
"Τ' είπες; Τί νέα; Από ντα χτες κυρά Μαριώ
το τάγμα του στην Πίνδο πολεμάει."
"Η Παναγιά μαζί τους" λέει η γριά.
"Η Παναγιά με την πατρίδα", κάνει ο γέρος.
"Πόσο η πατρίδα απ' τη ζωή είναι πιό γλυκειά...."
"Ας τη φιλοσοφία κατά μέρος"
είπ' απ' την πόρτα, ως άνοιξε, η φωνή του Νάσου
"και σου φέρνω τα μαντάτα".
"Πούθ' έρχεσαι ωρε Νάσο;" τον ρωτούν.
"Πουθ' έρχομαι; από κει....απ' την Πολενάτα..."
Του γέρου αστράψανε τα μάτια ξαφνικά.
Πάει να σηκωθεί, μα το κορμί βαρύ έχει γίνει.
Στηρίζει το ζερβί πα στο σκαμνί
κι ως έχει αναγερτός έτσι απομείνει:
"Λέγε ορέ Νάσο να χαρής, την Κορυτσά την πήραν οι φαντάροι;"
Ομως, στο λίγο φως απ' το λυχνάρι
του Νάσου η όψη ζωγραφίζεται χλωμή.....
τόσο χλωμή, καθώς το κεχριμπάρι!
"Γέρο, τί πρώτα, τί ύστερα να πω;
Κάνε κουράγιο κι έχω θλιβερά μαντάτα...
ο γιός σου ο Κώστας....να.....ο Κώστας....."
"Τί, μπας και λιποτάχτησε;"
"Οχι μαθές...να εκεί στην Πολενάτα..."
"Μίλα μωρέ δειλέ πιο καθαρά!"
"Με το συμπάθειο μπάρμπα Θόδωρε....εσκοτώθη!"
Ο γέρος μια στιγμή εκαρφώθη,
μ' αφήνοντας και πάλι στο σκαμνί
βαρύ το γεροντίστικο κουφάρι:
"Ρε Νάσο δε σ' αρώτησα γι αυτό!
Την Κορυτσά την πήραν οι φαντάροι;"
"Την πήραν μπάρμπα Θόδωρε! Σαν τα σκυλιά
φύγαν οι αλλόπιστοι απ' τα Αρβανιτοχώρια!"
"Τότε γιατί ρε Νάσο δεν το λες,
να φύγει απ' την καρδιά μου η στεναχώρια!
Τρέχα και βάρα την καμπάνα του χωριού
και φώναζε "το κάστρο είναι δικό μας"
και πως μηνάει ο πατέρας του νεκρού μοναχογιού
νά ρθει όλο εδώ να το κεράσω το χωριό μας"
Μεσάνυχτα. Στο καπηλιό η κερα Μαριώ
τα κρασοπότηρα γεμίζει στην αράδα
κι εκεί ψηλά στην Καστοριά σ' ένα χωριό
στου γέρου μέσα την καρδιά γιορτάζ' η Ελλάδα.
Αφιερωμένο στους καθηγητές μου του 3ου Γυμνασίου Χανίων, που δάκρυζαν με την απαγγελία...
ΕΚΠΟΜΠΗ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΗΡΙΩΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
http://www.ellinofreneia.net/sound.php?id=4833#.UIrHXt_qRso.email
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΤΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ
Του Κώστα Κυριαζή (διασκευή του Γιάννη Γυπάκη)
Εκεί ψηλά στην Καστοριά σ' ένα χωριό
ο μπάρμπα-Θόδωρος στο καπηλιό τα κουτσοπίνει
(Ο μόνος γέρος στο χωριό πόχει απομείνει)
Κι η ταβερνιάρισσα η γρια η κερα - Μαριώ
τα κρασοπότηρα στη λάντζα ως τα σφουγγάει τον ρωτάει:
"Τί νέα μπάρμπα απ' το μοναχογιό;"
Κι αυτός το ρακοπότηρα ως στραγγάει:
"Τ' είπες; Τί νέα; Από ντα χτες κυρά Μαριώ
το τάγμα του στην Πίνδο πολεμάει."
"Η Παναγιά μαζί τους" λέει η γριά.
"Η Παναγιά με την πατρίδα", κάνει ο γέρος.
"Πόσο η πατρίδα απ' τη ζωή είναι πιό γλυκειά...."
"Ας τη φιλοσοφία κατά μέρος"
είπ' απ' την πόρτα, ως άνοιξε, η φωνή του Νάσου
"και σου φέρνω τα μαντάτα".
"Πούθ' έρχεσαι ωρε Νάσο;" τον ρωτούν.
"Πουθ' έρχομαι; από κει....απ' την Πολενάτα..."
Του γέρου αστράψανε τα μάτια ξαφνικά.
Πάει να σηκωθεί, μα το κορμί βαρύ έχει γίνει.
Στηρίζει το ζερβί πα στο σκαμνί
κι ως έχει αναγερτός έτσι απομείνει:
"Λέγε ορέ Νάσο να χαρής, την Κορυτσά την πήραν οι φαντάροι;"
Ομως, στο λίγο φως απ' το λυχνάρι
του Νάσου η όψη ζωγραφίζεται χλωμή.....
τόσο χλωμή, καθώς το κεχριμπάρι!
"Γέρο, τί πρώτα, τί ύστερα να πω;
Κάνε κουράγιο κι έχω θλιβερά μαντάτα...
ο γιός σου ο Κώστας....να.....ο Κώστας....."
"Τί, μπας και λιποτάχτησε;"
"Οχι μαθές...να εκεί στην Πολενάτα..."
"Μίλα μωρέ δειλέ πιο καθαρά!"
"Με το συμπάθειο μπάρμπα Θόδωρε....εσκοτώθη!"
Ο γέρος μια στιγμή εκαρφώθη,
μ' αφήνοντας και πάλι στο σκαμνί
βαρύ το γεροντίστικο κουφάρι:
"Ρε Νάσο δε σ' αρώτησα γι αυτό!
Την Κορυτσά την πήραν οι φαντάροι;"
"Την πήραν μπάρμπα Θόδωρε! Σαν τα σκυλιά
φύγαν οι αλλόπιστοι απ' τα Αρβανιτοχώρια!"
"Τότε γιατί ρε Νάσο δεν το λες,
να φύγει απ' την καρδιά μου η στεναχώρια!
Τρέχα και βάρα την καμπάνα του χωριού
και φώναζε "το κάστρο είναι δικό μας"
και πως μηνάει ο πατέρας του νεκρού μοναχογιού
νά ρθει όλο εδώ να το κεράσω το χωριό μας"
κι εκεί ψηλά στην Καστοριά σ' ένα χωριό
στου γέρου μέσα την καρδιά γιορτάζ' η Ελλάδα.
Αφιερωμένο στους καθηγητές μου του 3ου Γυμνασίου Χανίων, που δάκρυζαν με την απαγγελία...
ΕΚΠΟΜΠΗ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΗΡΙΩΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
http://www.ellinofreneia.net/sound.php?id=4833#.UIrHXt_qRso.email
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΤΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ
Εκπληκτικό το ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμήθηκα τον "επικήδειο" της μάνας του Γρηγόρη Αυξεντίου όταν έμαθε ότι έπεσε ηρωικά στο κρυσφήγετό στο Μαχαιρά όπου οι Άγγλοι τον έκαψαν ύπουλα:
http://www.youtube.com/watch?v=dbayWN8Zg_U
Μακάρι να μπορέσουμε κι εμείς να τους μοιάσουμε και να απαλευθερώσουμε την πατρίδα μας από την μπότα του οικονομικού και πολιτικού φασισμού.