Κακώς εξεπλάγησαν όσοι εξεπλάγησαν από το 30% που σύμφωνα με μια δημοσκόπηση πιστεύει ότι τα πράγματα ήταν καλυτερα επί χούντας.
Διότι το 30% εκπροσωπεί ακριβώς αυτό το απωχαυνωμένο πλήθος, που ανατράφηκε χωρίς πολιτισμό, χωρίς παιδεία, χωρίς αλήθεια. Είναι το ίδιο πλήθος που επί χούντας κλεινόταν στο σπίτι του κειτόντας πως θα τη βολέψει, με το να ταχει καλά με το ρουφιάνο της γειτονιάς. Είναι το αποκτηνωμένο πληθος που συνεχίζει να καταστρέφει τη χώρα με την ψήφο του - για την οποία μεταννοεί αλλά στην οποία ξαναεπιστρέφει - είναι το πλήθος που με τη σιωπή του συναινεί στη συνεχιζόμενη καταστροφή της χώρας. Χιλιάδες από αυτούς, κατά τη μεταπολίτευση βρήκαν καταφύγιο στη Ν.Δ. αλλά και στο ΠΑΣΟΚ.
"Καλύτερα περνούσαμε με τη χούντα!" Πόσες φορές δεν τόχω ακούσει; Από ανθρώπους μειωμένης αντίληψης, ανύπαρκτης πολιτικής συνείδησης, συνήθως ανήθικους, συχνά πελάτες των βουλευτικών γραφείων, δουλοπρεπείς, διεφθαρμένους. Κάτι βολεμένους των καφενείων, κάτι λαμόγια. Είναι ένα 30% αν το βάλεις κάτω, δεν είναι;
Από την άλλη, είναι διάχυτη η αντίληψη, κι εγώ ήμουνα παιδάκι τότε και δεν ξέρω να απαντήσω, ότι επί Χούντας, οι Ελληνες είχαν δουλειές, δεν έτρωγαν από τα σκουπίδια όπως τώρα, δεν υπήρχαν χιλιάδες άστεγοι, δεν υπήρχε ο ζόφος που υπάρχει τώρα, η ανασφάλεια, η δυστυχία. Και πάνω απ' ολα, επί Χούντας, υπήρχε η ελπίδα, ότι κάποιοι θα έρχονταν και θα τα άλλαζαν όλα, κάποια στιγμή. Μια ελπίδα που τώρα δεν υπάρχει.
Γιατί αν υπήρχε, θα είχε πέσει η κυβέρνηση.
Διότι το 30% εκπροσωπεί ακριβώς αυτό το απωχαυνωμένο πλήθος, που ανατράφηκε χωρίς πολιτισμό, χωρίς παιδεία, χωρίς αλήθεια. Είναι το ίδιο πλήθος που επί χούντας κλεινόταν στο σπίτι του κειτόντας πως θα τη βολέψει, με το να ταχει καλά με το ρουφιάνο της γειτονιάς. Είναι το αποκτηνωμένο πληθος που συνεχίζει να καταστρέφει τη χώρα με την ψήφο του - για την οποία μεταννοεί αλλά στην οποία ξαναεπιστρέφει - είναι το πλήθος που με τη σιωπή του συναινεί στη συνεχιζόμενη καταστροφή της χώρας. Χιλιάδες από αυτούς, κατά τη μεταπολίτευση βρήκαν καταφύγιο στη Ν.Δ. αλλά και στο ΠΑΣΟΚ.
"Καλύτερα περνούσαμε με τη χούντα!" Πόσες φορές δεν τόχω ακούσει; Από ανθρώπους μειωμένης αντίληψης, ανύπαρκτης πολιτικής συνείδησης, συνήθως ανήθικους, συχνά πελάτες των βουλευτικών γραφείων, δουλοπρεπείς, διεφθαρμένους. Κάτι βολεμένους των καφενείων, κάτι λαμόγια. Είναι ένα 30% αν το βάλεις κάτω, δεν είναι;
Από την άλλη, είναι διάχυτη η αντίληψη, κι εγώ ήμουνα παιδάκι τότε και δεν ξέρω να απαντήσω, ότι επί Χούντας, οι Ελληνες είχαν δουλειές, δεν έτρωγαν από τα σκουπίδια όπως τώρα, δεν υπήρχαν χιλιάδες άστεγοι, δεν υπήρχε ο ζόφος που υπάρχει τώρα, η ανασφάλεια, η δυστυχία. Και πάνω απ' ολα, επί Χούντας, υπήρχε η ελπίδα, ότι κάποιοι θα έρχονταν και θα τα άλλαζαν όλα, κάποια στιγμή. Μια ελπίδα που τώρα δεν υπάρχει.
Γιατί αν υπήρχε, θα είχε πέσει η κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου