Η τρίτη φορά...

του Νεκτάριου Μουμουτζή

Ο λαός μίλησε. Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ για μια καθαρή νίκη επιτεύχθηκε. Οι εντολοδόχοι του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να συνεχίσουν την εφαρμογή του σχεδίου καθυπόταξης του Ελληνικού Λαού και εκποίησης της χώρας.

Η καθαρή πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να μην ενθουσιάζει κάποια στελέχη και μέλη του. Το βλέπεις σε συζητήσεις που γίνονται στην κοινωνία. Η δυσαρμονία ανάμεσα στην ξεκάθαρη θέση του Αλέξη Τσίπρα -ο οποίος χωρίς περιστροφές μίλησε για ανατροπή και άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία- και στα στελέχη εκείνα που διστάζουν να θέσουν το ζήτημα της άμεσης διενέργειας εθνικών εκλογών είναι μεγάλη. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει κατανοήσει και την ανάγκη συνεργασιών με τις άλλες πατριωτικές δημοκρατικές δυνάμεις. Κάτι που σε τοπικό επίπεδο, λόγω και πάλι των ανεπαρκειών ορισμένων στελεχών, παραμένει ζητούμενο. Αυτό φάνηκε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η αδυναμία συσπείρωσης της εκλογικής του βάσης οφείλεται εν πολλοίς σε αδυναμίες των τοπικών ηγεσιών του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί δήμοι και περιφέρειες θα μπορούσαν να είχαν κερδηθεί αν είχαν γίνει έγκαιρα οι ορθές επιλογές που θα συνέγειραν τις τοπικές κοινωνίες.

Υπάρχουν πολλοί, ιδίως εκείνοι που κατανοούν τον πατριωτικό χαρακτήρα της αυθεντικής αριστεράς, που βλέπουν με ελπίδα τον Αλέξη Τσίπρα. Διαπιστώνουν, ωστόσο, το ενδιάμεσο κενό στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θα επέτρεπε στην ηγεσία του να συνδεθεί οργανικά με το λαό και να επικοινωνήσει με την ελληνική ψυχή. Το κενό αυτό έχει πολλές αναλογίες με εκείνο που δεν επέτρεψε στον Ανδρέα Παπανδρέου να διατηρήσει διαρκή επαφή με το λαό μετά το "ραντεβού με την ιστορία" το 1981. Ήταν η κομματική νομενκλατούρα που χρησιμοποίησε τη χαρισματικότητα ενός ηγέτη για ίδιον όφελος. Οδήγησε τη χώρα αρχικά στους Κοσκωτάδες και έπειτα στα Ίμια, τη Σοφοκλέους, την παράδοση του Οτσαλάν, τα ζεϊμπέκικα στη Σμύρνη και τις Ρεπούσηδες. Εξευτέλισε αυτό που κάποτε λέγαμε Δημοκρατική Παράταξη και την μεταμόρφωσε, ως άλλη Κίρκη, σε Προδοτική Παράταξη.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να απελευθερωθούν από τη λογική ενός κόμματος διαμαρτυρίας. Να αντιληφθούν ότι δεν είναι η σύμπραξη κομματιδίων και αριστερίστικων γκρουπούσκουλων που μετά βίας συγκέντρωνε ένα 4% του εκλογικού σώματος. Να εμπεδώσουν ότι είναι η αυριανή κυβέρνηση της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού και ότι αυτή τη φορά ο λαός μας θέλει μια ηγεσία που θα δικαιώσει τις δύο προηγούμενες απόπειρες εγκαθίδρυσης μιας Ελλάδας ανεξάρτητης, κοινωνικά δίκαιης με το λαό κυρίαρχο: το 1821 και το 1940. Το προεκλογικό σύνθημα ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν αρκεί. Οφείλουν να τονίσουν ότι αυτή είναι η ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ που οι Έλληνες, σε καιρούς σκοτεινούς, αποφασίζουν να παλέψουν για την ύπαρξη και την αξιοπρέπειά τους.

Η πρώτη φορά ήταν το 1821. Ενώ όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί στέναζαν κάτω από την απολυταρχία, οι Έλληνες βροντοφώναξαν: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ! Οι ανεπάρκειες των ημεδαπών πολιτικών ηγεσιών οδήγησαν στον εμφύλιο και η "λύση" δόθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις στο Ναβαρίνο και στο Λονδίνο όπου υπογράφηκαν τα πρωτόκολλα της "ανεξαρτησίας". Ακολούθησε η Βαυαροκρατία. Οι Αγωνιστές οδηγήθηκαν στις φυλακές και στη γκιλοτίνα.

Η δεύτερη φορά ήταν το 1940. Οι Έλληνες είπαν ΟΧΙ όταν σχεδόν όλη η ηπειρωτική Ευρώπη, πλην Σοβιετικής Ένωσης, συνθηκολογούσε ή συμμαχούσε με τον Άξονα. Η Εθνική Αντίσταση που ακολούθησε οδήγησε στην Κυβέρνηση του Βουνού, την ΠΕΕΑ και τους θεσμούς λαϊκής εξουσίας στην Ελεύθερη Ελλάδα. Και πάλι, οι πολιτικές ανεπάρκειες των ηγεσιών μας οδήγησαν στον εμφύλιο. Ακολούθησε το δορυφορικό μετεμφυλιακό κράτος εκτάκτου ανάγκης. Χιλιάδες αντιστασιακοί οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα ή στην εξορία.

Το 2014 είναι η τρίτη φορά που οι Έλληνες εμφανίζονται έτοιμοι να δώσουν και πάλι το παρόν στον αγώνα για Ελευθερία και Δικαιοσύνη. Οι δυνάμεις του χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού επιδιώκουν τον κοινωνικό εμφύλιο για να εδραιώσουν ένα μεσαιωνικού τύπου πολιτικό και οικονομικό καθεστώς. Ο λαός απαιτεί αυτή τη φορά ηγεσίες με διανοητικά εφόδια, ηθικό ανάστημα, όραμα για την κοινωνία, το λαό και το έθνος. Το 1821 και το 1940 κερδίσαμε τον πόλεμο και ηττηθήκαμε στην ειρήνη. Τα βάλαμε με αυτοκρατορίες και καταλήξαμε αδερφοφάδες. Έχουμε τη μνήμη και την κρίση η τρίτη φορά να είναι διαφορετική. Να νικήσουμε την αυτοκρατορία του χρήματος και να σφυρηλατήσουμε την απαραίτητη εθνική ομοψυχία για την ανάταξη της οικονομία και της κοινωνίας.

Αυτή τη φορά ο λαός μπορεί και πρέπει να είναι ο νικητής. Με μια ηγεσία που θα έχει τη γνώση και την τόλμη να ξαναπιάσει το μίτο της ιστορίας και να βγάλει, επιτέλους, τη χώρα από το λαβύρινθο της υποτέλειας και της εξάρτησης. Για να αναπνεύσει ο ελληνισμός σε Ελλάδα και Κύπρο. Για να αποτραπεί η εθνική συρρίκνωση και η απειλή του κεμαλικού μιλιταρισμού και του νεοοθωμανικού σωβινισμού. Για να ανακτήσει το έθνος μας το ηθικό του ανάστημα στη Μεσόγειο, την Ευρώπη και την Οικουμένη.

Η Ιστορία διδάσκει ότι οι Έλληνες ήταν εκείνοι που έκαναν τις ανατολικές δεσποτείες Κόσμο και το δυτικό imperium Οικουμένη. Αυτός είναι ο ελληνικός τρόπος που μας κληροδότησαν οι αιώνες της ελληνικής ιστορίας και μας καλούν να τον ανακτήσουμε και τον προσφέρουμε ανανεωμένο ως θετικό πρόταγμα στην Ανθρωπότητα.