Για μια ισχυρή αντιμνημονιακή κυβέρνηση

Ηλίας Κοπανάκης

Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., MSc.

Στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στη χώρα μας, στις 25 Ιανουαρίου 2015, καλούμαστε να επιλέξουμε ισχυρή κυβέρνηση που θα μπορεί με ασφάλεια να εγγυηθεί την εθνική ενότητα, την εδαφική ακεραιότητα και την κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, καλούμαστε να αποφύγουμε μια ακόμα κυβέρνηση εθνικής υποτέλειας, που θα συνεχίσει να οδηγεί με σταθερά βήματα στην καταστροφή, πολίτες και πατρίδα.

Ας προσπαθήσουμε αυτή τη φορά να ξεφύγουμε από τις Σειρήνες των μνημονιακών καναλαρχών. Ας εφαρμόσουμε πια την βασική αρχή της Δημοκρατίας, που είναι η εναλλαγή της εξουσίας και όχι η ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων αποτυχημένων και διεφθαρμένων πολιτικών, των ίδιων προσκυνημένων σε αλλότρια συμφέροντα οικονομικών παραγόντων της χώρας, που δεν διαθέτουν ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας και στάλα αγάπης για τον ελληνικό λαό.

Κι αν με τον ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη Κυβέρνηση της χώρας τα πράγματα δεν καλυτερεύσουν, τουλάχιστον θα κινηθούν σε τροχιά σταθεροποίησης. Μια νέα μνημονιακή κυβέρνηση θα είναι η απόλυτη καταστροφή για τη χώρα και τους πολίτες της. Όσα μέχρι σήμερα δεν ξεπούλησαν οι Παπανδρέου, Παπαδήμoς, Σαμαράς και Βενιζέλος θα τα ξεπουλήσει η επόμενη κυβέρνηση των δοσίλογων. Όσους Έλληνες μέχρι σήμερα δεν εξόντωσε ηθικά και οικονομικά η λαίλαπα αυτή, της μετατροπής της χώρας σε προτεκτοράτο των τραπεζών, θα το ολοκληρώσει μια πιθανή επόμενη μνημονιακή κυβέρνηση του Σαμαρά.

Τα συμφέροντα των καναλαρχών των ραδιοτηλεοπτικών μέσων χειραγώγησης είναι τέτοια που δεν αφήνουν την αλήθεια να βγει στον αέρα, δεν αφήνουν ελεύθερες φωνές να ακουστούν. Ζήλεψαν φαίνεται την ανηθικότητα του πρώτου διδάξαντα, του συγκροτήματος Λαμπράκη τις δεκαετίες του 1950 και 1960, όταν με τα δημοσιεύματά του προτιμούσε να προσδεθεί με τις απαιτήσεις των άρτι αφιχθέντων ως τοποτηρητών της πατρίδας μας ΗΠΑ και να βάζει τη χώρα στην εμφυλιοπολεμική λογική από την οποία είχε μόλις βγει, παρά να την αφήσει να οδεύσει σε γνήσια φιλελεύθερες και όχι καθοδηγούμενες από ξένα κέντρα πολιτικές.

Τώρα είναι η κρίσιμη ώρα να αναλάβει ο κάθε πολίτης την ευθύνη που του αναλογεί. Τρεις μνημονιακές κυβερνήσεις είναι εξαιρετικά πολλές για να πει κανείς δεν γνώριζα τι θα μου ξημερώσει. Τέταρτη μνημονιακή κυβέρνηση και ένα νέο μνημόνιο είναι πέρα από την αντοχή της πατρίδας και της απαντοχής των πολιτών της. Όποιος ρίξει στην κάλπη της 25^ης του Γενάρη ψήφο εμπιστοσύνης στον αλλοπρόσαλλο Σαμαρά (που διέγραφε τους μνημονιακούς της ΝΔ όταν ανακοίνωνε τα Ζάππεια και μετά διέγραφε τους αντιμνημονιακούς σαν γίνηκε κυβέρνηση) ας παραδοθεί αμαχητί στις νέες ορέξεις της τρόικας, αυτός και τα παιδιά του και τα εγγόνια του.

Όμως ας γνωρίζει ότι, είναι πάρα πολλοί οι 8.000 αυτόχειρες για την Ελλάδα μας, είναι πάρα πολλοί οι 200.000 επιστήμονες που εργάζονται πια για το καλό άλλων κοινωνιών, είναι πολύ το θράσος των διάφορων Παγκάλων και η ανοχή έχει κι αυτή τα όρια της να δηλώνουν «μαζί τα φάγαμε», είναι πολλά και βαρύτατα τα ψεύδη περί μη διαχειρίσιμου ελλείμματος (πράγμα που ήδη διερευνάται από την Ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς και ο ρόλος ανθρώπων σαν τον τυχοδιώκτη Παπακωνσταντίνου), είναι πολύ βαριά η τραγική εξωτερική πολιτική του Βενιζέλου που εν μία νυκτί έκανε εχθρό της Ελλάδας τη Ρωσία, με το να στηρίξει τους φασίστες της Ουκρανίας, είναι πολύ η χρεωκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, το χάρισμα της Αγροτικής Τράπεζας, η μη είσπραξη από μεγαλοοφειλέτες ούτε ενός από τα άνω των 50 δις ευρώ που χρωστούν στο κράτος, είναι πολύ να μην θέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την δίκαιη απαίτηση των πολεμικών αποζημιώσεων από της θηριωδίες της ναζιστικής Γερμανίας και να μη χρησιμοποιεί το χαρτί της εξόδου από το δεσμωτήριο του ευρώ, είναι πολύ η πείνα των συμπολιτών μας, η επαιτεία, η ντροπή των, η παγωνιά στα παιδικά δωμάτια είναι πολύ, είναι πολύ το κομμένο ηλεκτρικό ρεύμα, η γελοιοποίηση των σχολικών προγραμμάτων εκπαίδευσης, η απαξίωση των ελληνικών πανεπιστημίων, είναι πολύ η βίαιη καταστολή ειρηνικών διαδηλωτών, παιδιών και γερόντων με θανατηφόρα απαγορευμένα αέρια και ρόπαλα, η τρομοκράτηση των αγωνιζομένων εργαζομένων, η επαναφορά των ασφαλιτών στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής της χώρας με την παρακολούθηση χιλιάδων ανυποψίαστων πολιτών, είναι πολύ το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, είναι πολύ η πώληση της χρυσοφόρας επιχείρησης του ΟΠΑΠ, των αεροδρομίων μας (που μόνο στα αεροδρόμια της Κρήτης είχαμε 9 χιλιάδες πτήσεις τον περασμένο Ιούνιο! και τώρα άλλος θα καρπώνεται τα τεράστια οφέλη), είναι πολύ η υποθήκευση των σπιτιών μας, είναι πολύ το κατακρεούργημα των συντάξεων (και ακόμα δεν είδαν τίποτα οι συνταξιούχοι καθώς σχεδιάζονται νέες περικοπές στις κύριες συντάξεις στην περίπτωση που υπάρξει νέο μνημόνιο Σαμαρά), είναι πολύ η εξόντωση των επιχειρηματιών, η καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας συνολικά είναι πολύ.

Κι αν όλους του όρους που μας θέτει η καρδιά και η λογική μας δεν μπορεί να τους ικανοποιήσει κανένα κόμμα στην εκλογική τούτη αναμέτρηση, ας επιλέξουμε τουλάχιστον εκείνο που δεν έχει βάψει τα χέρια του με αίμα αθώων, που δεν έχει καταστρέψει τα όνειρα δεκάδων χιλιάδων νέων που μετανάστευσαν. Ας αποτελέσει η νέα διακυβέρνηση της χώρας την απαρχή μιας νέας λογικής στα πολιτικά πράγματα της πατρίδας μας. Ας εκλεγεί μια κυβέρνηση που με καθαρό το παρελθόν της θα μπορεί να μιλήσει ξάστερα στον λαό, κι εκείνος να μπορεί να άρει την εντολή, στην περίπτωση που η νέα ελληνική κυβέρνηση ακολουθήσει τα χνάρια των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων που βύθισαν την πατρίδα στην άβυσσο των τραπεζιτών μαφιόζων.

Ας βάλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τους πολιτικούς σκελετούς και τους κομματικούς παρατρεχάμενους. Ας εκλέξουμε ενεργούς πολίτες που κινούνται με ανιδιοτέλεια για να μας εκπροσωπήσουν στην Βουλή, κι ας μάθουμε ότι η Δημοκρατία κατακτάται καθημερινά με την ζωή μας και τη συμμετοχή μας. Ούτε χαρίζεται, ούτε ενεργοποιείται με μαγικό συνταγματικό και νομοθετικό τρόπο. Εύχομαι καλή ψήφο, καλή συμμετοχή στα Κοινά!