Το Σχόλιο του Γρηγόρη Νιόλη
Ο γέρο Παπανδρέου το 1944 υπηρετώντας την αγγλική πολιτική, αφού ματοκύλισε τη χώρα του αφόπλισε την Αριστερά και ο γιός του Ανδρέας, λίγο μετά τη δικτατορία, ιδρύοντας τον ιδιότυπο «σοσιαλισμό» του έκλεψε τις ψήφους της Αριστεράς. Αυτά βεβαίως συνέβησαν και με δικιά της ευθύνη, αφού έτρεχε συνέχεια από πίσω τους. Ο Γιώργος πάλι ο νεότερος, κατάφερε το αδιανόητο, κατάφερε δηλαδή να πάρει πίσω τις κατακτήσεις της Αριστεράς για λογαριασμό φυσικά της πλουτοκρατίας, κατακτήσεις δεκαετιών, προϊόν αιματηρών και επίπονων αγώνων και μάλιστα μέσα σ’ ένα χρόνο.
Υπήρξε διάχυτη η εντύπωση, ότι ο Γ.Α.Π. δεν είναι και τόσο έξυπνος ή διπλωμάτης, «δεν μπορεί το παιδί» που είχε πει και ο έτερος μεγάλος πατριώτης Κ.Μητσοτάκης. Τίποτα απ’ όλ’ αυτά: υπήρξε μέγας ηθοποιός – όχι μεγαλύτερος ίσως απ’ τον Καραμανλή το νεότερο, μα δεν πάνε δα και για…όσκαρ – και τα κατάφερε μια χαρά μέχρι τώρα.
Υπηρέτησε απολύτως τα συμφέροντα του εγχώριου και δεθνούς καπιταλισμού, εκβίασε το λαό με το φόβο της χρεωκοπίας, έφερε το Δ.Ν.Τ., αφαίμαξε τους φτωχούς, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους.
Αυτά τα μέτρα δε θα μπορούσε με τίποτα να τα περάσει ο Καραμανλής.
Μολαταύτα, παρόλο το μούδιασμα με το οποίο ο Ελληνικός λαός αντιμετώπισε αρχικά την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, έγκαιρα ξεσπιτώθηκε κι έφτασε την κυβέρνηση Παπανδρέου στα όριά της.
Ο Γ.Α.Π. δεν έφυγε επειδή τάκαμε μούσκεμα με το «δημοψήφισμα», ούτ επειδή τάχα ήταν ανίκανος ή ολιγόνους ή λιγότερο πατριώτης απ’ όσο τον χρειαζόταν η πατρίς, ίσα – ίσα, ήτανε σοβαρός και ικανός αντίπαλος. Εφυγε, επειδή το κίνημα που αναπτύχθηκε απέναντί του – στην κοινωνία, στους δρόμους, στις πλατείες, στις απεργίες, στις «παρελάσεις» της οργής – ξεπέρασε τις ηγεσίες του, προκάλεσε ρήγμα στους πασόκους, τους φέυγανε οι βουλευτές κι οι πρώην οπαδοί τους θέλανε να μπουκάρουν στη Βουλή.
Ούτω πως, μας προέκυψε η λύση «Παπαδήμου» που ως σοβαρός αυτός και τεχνοκράτης θα μας…σώσει. Με Καρατζαφερη και με Σαμρά θα μας δούνε τώρα οι ξένοι σοβαρά!!
Αστεία πράγματα. Πολύ σύντομα θα ξεσκεπαστεί ο ρόλος κι αυτού του «τραπεζικού» σχήματος. Κατά τη γνώμη μου, τώρα έρχονται τα χειρότερα. Οπότε θα σηκωθούν ξανά τα λάβαρα της εξέγερσης, με περισσότερη οργή, αλλά, ελπίζω και με περισσότερη γνώση και ωριμότητα.
Κοντός ψαλμός Αλληλούια!
Υπήρξε διάχυτη η εντύπωση, ότι ο Γ.Α.Π. δεν είναι και τόσο έξυπνος ή διπλωμάτης, «δεν μπορεί το παιδί» που είχε πει και ο έτερος μεγάλος πατριώτης Κ.Μητσοτάκης. Τίποτα απ’ όλ’ αυτά: υπήρξε μέγας ηθοποιός – όχι μεγαλύτερος ίσως απ’ τον Καραμανλή το νεότερο, μα δεν πάνε δα και για…όσκαρ – και τα κατάφερε μια χαρά μέχρι τώρα.
Υπηρέτησε απολύτως τα συμφέροντα του εγχώριου και δεθνούς καπιταλισμού, εκβίασε το λαό με το φόβο της χρεωκοπίας, έφερε το Δ.Ν.Τ., αφαίμαξε τους φτωχούς, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους.
Αυτά τα μέτρα δε θα μπορούσε με τίποτα να τα περάσει ο Καραμανλής.
Μολαταύτα, παρόλο το μούδιασμα με το οποίο ο Ελληνικός λαός αντιμετώπισε αρχικά την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, έγκαιρα ξεσπιτώθηκε κι έφτασε την κυβέρνηση Παπανδρέου στα όριά της.
Ο Γ.Α.Π. δεν έφυγε επειδή τάκαμε μούσκεμα με το «δημοψήφισμα», ούτ επειδή τάχα ήταν ανίκανος ή ολιγόνους ή λιγότερο πατριώτης απ’ όσο τον χρειαζόταν η πατρίς, ίσα – ίσα, ήτανε σοβαρός και ικανός αντίπαλος. Εφυγε, επειδή το κίνημα που αναπτύχθηκε απέναντί του – στην κοινωνία, στους δρόμους, στις πλατείες, στις απεργίες, στις «παρελάσεις» της οργής – ξεπέρασε τις ηγεσίες του, προκάλεσε ρήγμα στους πασόκους, τους φέυγανε οι βουλευτές κι οι πρώην οπαδοί τους θέλανε να μπουκάρουν στη Βουλή.
Ούτω πως, μας προέκυψε η λύση «Παπαδήμου» που ως σοβαρός αυτός και τεχνοκράτης θα μας…σώσει. Με Καρατζαφερη και με Σαμρά θα μας δούνε τώρα οι ξένοι σοβαρά!!
Αστεία πράγματα. Πολύ σύντομα θα ξεσκεπαστεί ο ρόλος κι αυτού του «τραπεζικού» σχήματος. Κατά τη γνώμη μου, τώρα έρχονται τα χειρότερα. Οπότε θα σηκωθούν ξανά τα λάβαρα της εξέγερσης, με περισσότερη οργή, αλλά, ελπίζω και με περισσότερη γνώση και ωριμότητα.
Κοντός ψαλμός Αλληλούια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου