ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΕΘΝΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ: Αν όχι τώρα, τότε πότε;

Του Γιώργου Γυπάκη

Αν όχι τώρα, τότε πότε;

Μας σκοτώνουν και δεν κάνουμε τίποτα.

Αν οι ελληνες έχουν τόσο βαθειά διαφθαρεί που ανέχονται ακόμα και μια – επί - σκοπιμότητα – γεννοκτονίας κυβέρνηση, παράνομους πρωθυπουργούς που αποδεδειγμένα εχθρεύονται τη χώρα, υπουργούς που διαπράττουν ποινικά αδικήματα κατά συρροήν όπως η πρόκληση σε βία (π.χ.το “θα γίνει μακελειό” του Λοβερδου), εθνικά προσβλητικές επιθέσεις από εκπροσώπους άλλων κρατών που λίγες δεκαετίες πριν θα ήταν αρκετές για να προκαλέσουν πολεμική σύρραξη, τότε, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Ποιός είναι τόσο ηλίθιος ώστε να μην καταλαβαίνει ότι η φορομπηχτική πολιτική των τελευταίων μηνών έχει ξεκάθαρο στόχο και πρόθεση τη φυσική μας εξόντωση; Ποιός είναι δυνατόν να πιστεύει ότι έχουν καλές προθέσεις αυτοί που, αφού οδήγησαν την αγορά σε πλήρη κατάρευση, διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο όπου η αγορά ενοικίων έχει γίνει αβάστακτη για τους περισσότερους έλληνες, ώστε σπίτια και μαγαζιά να ερημώνουν από ενοικιαστές μειώνοντας κατακόρυφα το εισόδημα των ιδιοκτητών, μετά φορολογούν τα ακίνητα με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι αδύνατον για τους ιδιοκτήτες να πληρώσουν τους φόρους και τρομοκρατώντας τους με την απειλή της στέρησης του ενεργειακού αγαθού, φτάνουν στην απειλή δήμευσης των ακινήτων όσων δεν μπορούν να πληρώσουν. Ολων δηλαδή.

Ή με δυο λογια, έχοντας εξασφαλίσει ότι οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα έρθουν σε πλήρη αδυναμία να πληρώνουν για τα ακίνητά τους, περνούν νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα δημεύουντην ιδιωτική περιουσία. Δηλαδή θέλουν τα σπίτια της πλειοψηφίας των Ελλήνων να περάσουν σε ξένα χέρια. Ποιοί ενδιαφέρονται για τα σπίτια μας; Μα φυσικά, οι εταιρείες που οδήγησαν την ελληνική οικονομία σε κατάρρευση, οι ίδιες εταιρείες που μέσα στους επόμενους έξι μήνες θα έχουν στα χέρια τους τις ελληνικές τράπεζες στις οποίες ανήκουν τελικά, τα σπίτια μας.

Θέλουμε κι άλλες αποδείξεις για το ότι αποτελεί έγκλημα κατά της ζωής των Ελλήνων, η δημιουργία προϋποθέσεων για την πλήρη κατάρρευση του συστήματος υγείας και του ασφαλιστικού συστήματος; Πόσοι απο μάς θα έχουν σε λίγους μήνες τη δυνατότητα να πληρώνουν τα πάντα – εξετάσεις, φάρμακα, γιατρούς, χειρουργικές επεμβάσεις – στα δημόσια νοσοκομεία και όχι μόνο, όταν γνωρίζουμε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται σε διάλυση; ¨Ηδη εκατομμύρια έλληνες δοκιμάζουν στην πράξη τα αποτελέσματα της δημιουργίας του νέου ασφαλιστικού ταμείου με τον ελάχιστο αριθμό συμβεβλημένων γιατρών σε κάθε πόλη. Είναι μαθηματικά βέβαιο, ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και συνταξιούχοι που θα αρρωσταίνουν θα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα της' πρωτοβάθμιας περίθαλψης και θα οδηγούνται σε θάνατο, αδύναμοι και μόνοι. Τους επόμενους μήνες χιλιάδες άνθρωποι, ενήλικες και παιδιά θα πεθαίνουν, είτε από αρρώστιες, είτε από πείνα, είτε από τις κακουχίες μιας διαβίωσης χωρίς στέγη. Χιλιάδες ακίνητα θα περιέλθουν στην ιδιοκτησία του κρατους -εταιρείας, το σύνολο της δημόσιας περιουσίας θα μοιραστεί σε εταιρείες, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα βουνά.

Κι όλα αυτά, γιατί αρνηθήκαμε να δούμε το ψέμα που έκρυβε η απειλή “μνημόνιο ή πτώχευση” πίσω από την οποία τα καθοδηγούμενα εθνικά και περιφερειακά μεσα ενημέρωσης γνώριζαν ότι υπάρχει μία σκοπιμότητα: και μνημόνιο και πτώχευση.

Γιατί συναινέσαμε;

Γιατί δεχθήκαμε τόσα πραξικοπήματα σε όλα τα επίπεδα εξουσιών, στο κοινοβούλιο (η κυβέρνηση συνεργασίας), στη δικαιοσύνη (οι συνεχείς παρεμβάσεις) και στο στράτευμα (αλλαγή της ηγεσίας από τον Μπεγλίτη);

Γιατί δεν άνοιξε μύτη μετά την αποκάλυψη τόσων σκανδάλων, που αποδεικνύουν ότι η ένταξή μας στο ΔΝΤ ήταν στημένο παιχνίδι από τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς του;

Γιατί ακομα και σήμερα, που όλοι ξέρουμε ότι η Ζήμενς χρηματοδοτούσε και πιθανότατα συνεχίζει να χρηματοδοτεί τα κόμματα, ανεχόμαστε την ύπαρξή τους την ώρα μάλιστα που αρπάζουν εκατομμύρια ευρώ από έναν κορβανά που εμείς πληρώνουμε, χωρίς καν να αναλογούν αυτά τα χρήματα στα σημερινά τους ποσοστά;

Γιατί, πιστέψαμε πως κάποιοι, είχαν καλές προθέσεις!

Τώρα όμως που φάνηκε πώς δεν υπήρξαν ποτέ τέτοιες προθέσεις, τί κάνουμε;

Ποιός είναι ο νέος δικός μας δρόμος;

Θα επιτρέψουμε τη γενοκτονία μας ή θα αντιδράσουμε ενωμένοι σα λαός και σαν εθνος, προστατεύοντας το Σύνταγμα, την Εθνική Ανεξαρτησία και τη Λαϊκή Κυριαρχία;