Το σκηνικό του εμφύλιου πολέμου στήθηκε τώρα.... Ο κόσμος είναι σαν ώριμο σύκο έτοιμος να πέσει στη δίνη μιας χαώδους βίας, χωρίς οδηγό, χωρίς στόχο και σκοπό, χωρίς διέξοδο. Η άλλη πλευρά, οι προδότες, είναι τόσο λίγοι, έχουν ομως τη στήριξη των ΜΜΕ και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού άξονα, των εταιρειών, του G20 κ.α....
Αλλωστε, απροκάλυπτα ο στόχος έχει τεθεί. Ο διαμελισμός της Ελλάδας, η νομή του πλούτου της, η γενοκτονία των κατοίκων της.
Τί καθόμαστε; Σε δύο μήνες θα είναι αργά. Τί περιμένουμε; Την πείνα που θα έρθει μαζί με τις νοθευμένες εκλογές; Τί νομίζουμε; Οτι θα μας σώσουν οι καιροσκόποι της βουλής; Τί πιστεύουμε; Οτι θα γίνει κάποια αναίμακτη αλλαγή στην εξουσία που θα φέρει τα πάνω κάτω στο πολιτικό σύστημα, μόνο και μόνο γιατί ο Κουβέλης θα πάρει αυξημένο ποσοστό, ή ο Καμμένος θα κάνει κόμμα;
Μπορούμε να αποτρέψουμε την πείνα; Οχι. Μπορούμε όμως να αποτρέψουμε τη μακροχρόνια πείνα, την ολοκληρωτική καταστροφή, μόνο αν καταγγείλουμε το χρέος, σταματήσουμε να πληρώνουμε, χρεοκοπήσουμε και επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα. Εθνικη Οικονομία σημαίνει Εθνική Κυριαρχία.
Μπορούμε να αποτρέψουμε τη βία; Οχι, δεν μπορούμε. Μπορούμε όμως να αποτρέψουμε τη γενίκευσή της, τον εμφύλιο δηλαδή, αν ένα κίνημα μαζικό με μια κοινή συμφωνία σε βασικούς στόχους, διακόψει κάθε λειτουργία της χώρας με γενική απεργία, βάλει φρένο σε κάθε συναλλαγή με το εξωτερικό με αποκλεισμούς λιμανιών, οδικών αρτηριών και αεροδρομίων, δημιουργήσει συνθήκες αλληλεγγύης εφάμιλλες οργανώσεων όπως η Χαμάς ή το Συνδικάτο Αλληλεγγύη στην Πολωνία και αποκαταστήσει τη δημοκρατική νομιμότητα στη χώρα υποκαθιστώντας την ίδια την Κυβέρνηση με μια ηγετική ομάδα ικανή να συνδιαλλέγεται με τη διεθνή κοινότητα.
Μπορούμε να συγκεράσουμε τις διαφορές μας; Οχι, αλλά μπορούμε να τις παρακάμψουμε συντονιζόμενοι σε έναν κοινό σκοπό: την απελευθέρωση της χώρας μας από την παράνομη κυβέρνηση, την τρόικα και το μνημόνιο. Πιστεύω στην άποψη που λέει ότι η στάση πληρωμών προς τους δανειστές είναι αναγκαία συνθήκη και η χρεοκοπία, αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της διαδικασίας απελευθέρωσης. Αλλά αυτό δε χρειάζεται να τεθεί ως προαπαιτούμενο καμίας λαϊκής συμφωνίας.
Από που θα ξεκινήσει; Εμείς, οι χορτασμένοι της Κρήτης, μπορούμε τώρα να το ξεκινήσουμε, ενώνοντας τα κινήματα, απλώνοντας την απόφασή μας στον κόσμο. Εχουμε το νου, την ψυχραιμία και το θάρρος να το κάνουμε.
Τώρα, πριν να είναι αργά.
Πώς θα το κάνουμε; Δημιουργώντας μια Παγκρήτια Συνέλευση στην οποία θα μπουν οι αρχές και θα εκλεγεί μια προσωρινή αντιπροσωπεια, η οποία θα απευθυνθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα καλώντας το σύνολο του ελληνικού λαού και των κινημάτων σε συνενωτική διαδιακασία, καλώντας το στρατό να συμμαχήσει με την κοινωνία και τέλος εξαναγκάζοντας το αντιμνημονιακό μέτωπο της Βουλής σε συναίνεση για την κατάλυση του καθεστώτος βάση του άρθρου 120 του Συντάγματος. Συνεπακόλουθα, όπως πολύ σωστά έχει ήδη προταθεί, η δικαστική εξουσία θα μπρούσε να προκυρήξει εκλογές.
Ας πάρουμε την πρωτοβουλία. Ας τα βρούμε μεταξύ μας. Σήμερα!
Γιώργος Γυπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου