ΔΥΟ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. (Δημ. Καζάκης)

Προς τον πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο

κ. Αλέξη Τσίπρα

Κύριε Πρόεδρε,

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) ανταποκρινόμενο στην ανοικτή πρόσκληση της διαδικασίας διαλόγου που ζητήσατε, με σκοπό να υπάρξουν προτάσεις για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τις πολιτικές του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, θα ήθελε να ξεκαθαρίσει το εξής:

Ριζική λύση στα σημερινά αδιέξοδα που οικοδομήθηκαν από το καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους και τη βαθειά ύφεση στην οποία οδήγησαν σκόπιμα οι πολιτικές των μνημονίων, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη ριζική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας με την ΕΕ και την συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, που θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Ωστόσο, παίρνοντας ως δεδομένη την καλή σας πρόθεση, μπορούμε να σας προτείνουμε άμεσα μέτρα ανακούφισης του ελληνικού λαού και ενίσχυσης της διαπραγματευτικής ισχύος της χώρας, με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα πιο οξυμένα προβλήματα και αδιέξοδα:

1.     Άμεση διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και του Κατοχικού Δανείου και  η ανάδειξή τους σε βασική διεκδίκηση της χώρας όχι μόνο απέναντι στη Γερμανία, αλλά και απέναντι σε όλη την Ε.Ε. στα πλαίσια του δόγματος της  Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης.

2.     Χρειάζεται να αποκατασταθούν οι κοινωνικές αδικίες και η αγοραστική δύναμη του εργαζόμενου πληθυσμού στο επίπεδο πριν την επιβολή του πρώτου μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010. Χωρίς αυτήν την αποκατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους ανακούφιση μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά και της εσωτερικής αγοράς, ώστε να υπάρξει ξανά πραγματική αύξηση του τζίρου των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

3.     Αποκατάσταση του εργατικού δικαίου και όλων των εργασιακών  και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που φαλκιδεύτηκαν, υπονομεύθηκαν και καταργήθηκαν από την προσφυγή στο Μηχανισμό στήριξης και την Τρόϊκα.

4.     Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων  του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και τη πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.

5.     Την εδώ και τώρα εκδίωξη των τριών μόνιμων επιτροπών κηδεμονίας της χώρας (ομάδας κρούσης του κ. Ράιχενμπανχ, μόνιμη επιτροπή επιτήρησης προϋπολογισμού, μόνιμη επιτροπεία  ΔΝΤ στην Τράπεζα της Ελλάδας με επικεφαλής τον κ. Μπομπ Τρα).

6.     Την άμεση αποκατάσταση της Δημοκρατικής και Συνταγματικής τάξης της χώρας με την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης των υπουργών, τη μετατροπή σε διαρκές  ιδιώνυμο  αδίκημα της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και την καθιέρωση της απλής αναλογικής.

7.     Δημόσιος έλεγχος στο πιστωτικό σύστημα δεν νοείται χωρίς την άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, με την ίδια μεθοδολογία που ακολούθησε η κυβέρνηση των Εργατικών για την εθνικοποίηση της τράπεζας της Αγγλίας το 1945. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αποκατασταθεί η κλοπή από τα ταμειακά διαθέσιμα των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων και να απαλλαγεί η χώρα από την κερδοσκοπική συμπεριφορά της Τράπεζας της Ελλάδος.

8.     Τη δημόσια εκκαθάριση των ενεργητικών του τραπεζικού συστήματος, ώστε να μάθουμε πώς χρησιμοποιήθηκαν οι καταθέσεις του ελληνικού λαού και πώς κινήθηκαν κεφάλαια και χρήμα διαμέσου των τραπεζών. Μόνο έτσι μπορεί να αποκτήσουμε σαφή εικόνα της κατάστασης του τραπεζικού συστήματος και να σταματήσουν οι κρατικές χορηγίες χωρίς αντίκρισμα και η μεταφορά του χρέους και των ελλειμμάτων των τραπεζών στον κρατικό προϋπολογισμό.

9.     Διαγραφή όλων των ιδιωτικών δανείων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αντικειμενικά πλέον δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, με πρώτη προτεραιότητα στα αγροτικά χρέη. Όπως έγινε τέσσερις φορές στο παρελθόν από το ελληνικό κράτος για να αντιμετωπισθεί η οικονομική ύφεση.

Ως προς την αντιμετώπιση του Δημόσιου χρέους της χώρας οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

α) Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου λόγω της διάρθρωσης και του χαρακτήρα του ελληνικού χρέους δε θα αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ούτε θα ενισχύσει την διαπραγματευτική ισχύ της χώρας. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ανοιχτή Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου του Δημόσιου Ταμείου ώστε να μάθουμε πώς χρησιμοποιήθηκε το Δημόσιο χρήμα και σε όφελος ποιών.

β) Η έννοια του μορατόριουμ δεν έχει καμία εφαρμογή σε περίπτωση του ελληνικού Δημόσιου χρέους, το οποίο απαρτίζεται από αξιόγραφα (ομόλογα). Τα αξιόγραφα είτε δεν τα πληρώνεις, είτε τα ανταλλάσεις με νέα αξιόγραφα. Η μετάθεση της ημερομηνίας πληρωμής ιδίως αν γίνει μονομερώς ισοδυναμεί με αθέτηση πληρωμών. Στην ιστορία μορατόριουμ υπήρξε μόνο μία φορά από τον Ρούσβελτ το 1936 όπου το Αμερικανικό κράτος επέβαλε μορατόριουμ σε αμερικανικές τράπεζες.

Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα με το δημόσιο χρέος είναι:

1. Να διατηρηθεί το «κούρεμα» του P.S.I. καταγγέλλοντας ως απολύτως καταχρηστική την πληρωμή χρηματοοικονομικών ανταλλαγμάτων και εγγυήσεων σε ξένους και ντόπιους τραπεζίτες, ύψους 80 δις ευρώ τουλάχιστον.

2. Να εξαιρεθούν του «κουρέματος» τα ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Ν.Π.Δ.Δ. και των  μικρο-ομολογιούχων.

3. Να ζητηθεί η άμεση καταστροφή από την Ε.Κ.Τ. των ελληνικών κρατικών ομολόγων και εγγυήσεων, ύψους 120 δις ευρώ, που διατηρεί η Ε.Κ.Τ. στα χαρτοφυλάκιά της, όπως έχει την υποχρέωση να κάνει και περιοδικά πράττει για τους «τοξικούς» τίτλους των ιδιωτικών τραπεζών.

4. Να καταγγελθεί η πρώτη σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, όχι μόνο για τους καταχρηστικούς όρους και το λεόντειο χαρακτήρα της, αλλά και για το γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να εκπληρωθεί, με υπαιτιότητα των δανειστών της χώρας (από τα 110 δις που υποχρεώνονταν να εκταμιεύσουν, εκταμίευσαν μόνο τα 74 δις). Με βάση την αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων των κρατών μελών της Ευρωζώνης, το ελληνικό Δημόσιο απαλλάσσεται πλήρως και των δικών του υποχρεώσεων. Ενώ το ποσό που έχει ήδη δοθεί στη χώρα μπορεί να διεκδικηθεί ως συνδρομή (βοήθεια και όχι δάνειο) της Ευρωζώνης προς την Ελληνική Δημοκρατία με βάση το άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισσαβώνας που προβλέπει υποχρέωση των κρατών μελών της Ευρωζώνης να συνδράμουν άλλο κράτος – μέλος όταν το τελευταίο αντιμετωπίζει κατάσταση ανωτέρας βίας, όπως είναι η σημερινή κρίση «που δεν αποτελεί Ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά κρίση ευρωπαϊκή και σε ευρωπαϊκό πλαίσιο πρέπει να αναζητηθεί λύση», σύμφωνα με τους ισχυρισμούς σας. Με τον τρόπο αυτό το Δημόσιο χρέος της χώρας μπορεί άμεσα να κατέβει στα 72 δις ευρώ και να μπορεί να εξυπηρετηθεί μέσω εγχώριου δανεισμού με έντοκα Γραμμάτια. Επιπλέον κάνει την Δεύτερη Δανειακή Σύμβαση παντελώς αχρείαστη και επομένως άνευ αντικειμένου. Τέλος, ο κρατικός προϋπολογισμός χωρίς το βάρος των τοκοχρεολυσίων και των δαπανών  μετατροπής του κράτους σε κομματικό φέουδο, μπορεί να εξασφαλίσει τον ισοσκελισμό του από την πρώτη κιόλας ημέρα. Χωρίς την ανάγκη συμπίεσης μισθών συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

Εάν θεωρηθεί σκόπιμο μπορούμε να συμβάλουμε με αναλυτική περιγραφή τρόπου και της μεθοδολογίας εξορθολογισμού του κράτους υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και του λαού.

Το ΕΠΑΜ μπορεί να συμμετέχει και να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις μόνο  μία κυβέρνηση Παλλαϊκού Μετώπου που θα έχει ως βασικούς της στόχους:

α) Την ανάκτηση και κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας απέναντι σε κάθε επιβουλή.

β) Την ανατροπή του συνόλου των δεσμεύσεων σε βάρος της χώρας και του λαού.

γ) Τη καθολική τιμωρία των ενόχων της τραγωδίας που βιώνει η χώρα και ο λαός της.

δ) Τη συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από το ευρώ, ώστε να υπάρξει δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

ε) Την προκήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου αυθεντικά δημοκρατικού Συντάγματος για τη χώρα.

Ωστόσο είμαστε διατεθειμένοι για το καλό του λαού και της χώρας, να βοηθήσουμε στην εξειδίκευση και πρακτική υλοποίηση των προτάσεων που σας καταθέτουμε.

                                                              

Αθήνα 8 Μαΐου 2012

Η Κεντρική Πολιτική Εκλογική Επιτροπή του Ε.ΠΑ.Μ. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιάννη Χρυσοβέργη

Η απροσδόκητη, ως προς το εύρος της, εκλογική επιτυχία της 6ης Μαΐου μετέτρεψε το ΣΥΡΙΖΑ από μίζερη ομάδα διαμαρτυρίας σε ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων.

Με όπλα το μετριοπαθές σοσιαλδημοκρατικό του πρόγραμμα,  το επικοινωνιακό χάρισμα του Αλέξη Τσίπρα και τις υστερικές επιθέσεις εναντίον του των ΜΜΕ και πολιτικού κατεστημένου, ο ΣΥΡΙΖΑ  ξεκινά  την προσπάθεια διεύρυνσης του ακροατηρίου του εν όψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου από θέση ισχύος.

Μια σειρά από βαρίδια όμως, απότοκα τοποθετήσεών του απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά και ελλείψεων στο πρόγραμμά του, υπάρχει κίνδυνος να του δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα. 

Ιδίως, αν κληθεί να επωμισθεί κυβερνητικές ευθύνες.

Αγαπητοί φίλοι,

Η ετυμηγορία της κάλπης στις 6 Μαΐου σας επιφύλαξε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Και συνάμα σας επιφόρτισε με ευθύνες που ουδέποτε είχατε φανταστεί ότι θα αντιμετωπίσετε.

Στις προεκλογικές σας συγκεντρώσεις η πλειονότητα των ανθρώπων είχαν έρθει για να ακούσουν τον Αλέξη Τσίπρα, δεν ήταν οργανωμένοι οπαδοί κι αυτό ήταν οφθαλμοφανές από το μικρό αριθμό σημαιών και πανό.

Είναι προφανές, όπως άλλωστε δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, ότι το λιγότερο που θα συμβεί στη νέα εκλογική αναμέτρηση του επόμενου μήνα θα είναι μια σημαντική ενίσχυση της εκλογικής σας επιρροής. Δεν αποκλείεται ωστόσο και να κληθείτε να αναλάβετε κυβερνητικές ευθύνες. Κι εκεί θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τις ανακολουθίες του προγράμματός σας, αλλά και με βαρίδια και σκελετούς του πρόσφατου παρελθόντος.

Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν, ότι απέναντι σε μια ελληνική κυβέρνηση η οποία θα θέσει στους Ευρωπαίους εταίρους αντιμέτωπους με τον παραλογισμό των δεσμεύσεων που συνοδεύουν τη δανειακή σύμβαση και θα τους καταστήσει σαφές ότι κανένας άνθρωπος δεν περισσεύει κι άρα δεν μπορεί να ανεχτεί την συνεχόμενη αύξηση της ανεργίας, των αστέγων και των πεινασμένων, μάλλον θα τους υποχρεώσει, μπροστά στον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης της Ευρωζώνης, να επαναδιαπραγματευτούν το όλο θέμα.

Θεωρώ όμως, όπως κι εσείς, ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα κυριαρχούνται από πολιτικούς που εκτελούν εντεταλμένη υπηρεσία προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Το οποίο εδώ και χρόνια επιδιώκει να ανατρέψει όλο το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο της Ευρώπης των τελευταίων εβδομήντα χρόνων και να την μετατρέψει σε Κίνα. Και δε θεωρώ καθόλου απίθανο να προκαλέσουν αυτή την καταστροφή, ακριβώς για να πετύχουν το στόχο τους. Γι αυτό και θεωρώ ανεπαρκή την απάντηση του Αλέξη Τσίπρα επ' αυτού στο Στέλιο Κούλογλου, στη συνέντευξη στη ΝΕΤ.  Ακριβώς γιατί θα αναλάβετε ρίσκο πρέπει να έχετε επεξεργασμένο σχέδιο Β. Και είναι εμφανές ότι δεν έχετε.

Ένα δεύτερο σοβαρό ζήτημα αφορά στις άμεσες δράσεις μιας κυβέρνησης στην οποία θα συμμετέχετε. Το οικονομικό σας πρόγραμμα βασίζεται στον εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής και στην αύξηση των δημοσίων επενδύσεων για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης.

Η πρώτη από τις τρεις πτυχές, εφ' όσον πετύχει, θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς σε έξι μήνες. Η δεύτερη σε δεκαοκτώ μήνες περίπου, πάντα με την προϋπόθεση ότι θα πετύχει. Όσο για την τρίτη, θα αρχίσει να δίνει απτά αποτελέσματα σε δυόμισι με τρία χρόνια.

Σε όλο αυτό το διάστημα η ανεργία θα αυξάνεται μέχρι να αρχίσει να σταθεροποιείται, οι άστεγοι και οι άνθρωποι που τρέφονται χάρη στα συσσίτια επίσης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ένα πιάτο φαΐ για να μην πεινάνε, ένα κρεββάτι για να κοιμηθούν το βράδυ, μια ντουζιέρα για να πλυθούν κι ένα πλυντήριο για να πλύνουν τα ρούχα τους. Χρειάζονται επίσης εκπαίδευση σε νέες επαγγελματικές δεξιότητες και ψυχολογική υποστήριξη για να ανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους και να μπορούν να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας δυναμικά, όταν θα επιστρέψει η ανάπτυξη. Όλα αυτά κοστίζουν. Και δεν τα έχετε κοστολογήσει. Αλλά είσαστε Αριστερό κόμμα κι είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε.

Το τρίτο σοβαρό πρόβλημα άπτεται του εξορθολογισμού των Δημοσίων δαπανών που ευαγγελίζεστε. Ο τελευταίος δεν μπορεί να γίνει χωρίς να συνοδευτεί από την ατομική αξιολόγηση κάθε Δημοσίου λειτουργού, χωρίς την αξιολόγηση των αναγκών σε ανθρώπινο δυναμικό της κάθε υπηρεσίας, χωρίς αξιολόγηση της κοινωνικής χρησιμότητας του κάθε οργανισμού. Κάθε τέτοια απόπειρα στα τελευταία χρόνια - είμαι πρόθυμος να συμφωνήσω μαζί σας ότι ήταν πρόχειρη και με χασάπικα ταμειακά κριτήρια - σας βρήκε φανατικά αντίθετους για λόγους αρχής. Και δυσκολεύομαι να δω πώς οι άνθρωποι τα αυτιά των οποίων χαΐδέψατε, δε θα εξεγερθούν εναντίον σας αυτή τη φορά, ακριβώς γιατί θα επιχειρήσετε αυτό που απαιτεί ο κοινός νους.

Στην ίδια περίοδο κλείσατε το μάτι, είτε επίσημα ως κόμμα, είτε μεμονωμένα στελέχη σας, σε ακραίες αντικοινωνικές εκδηλώσεις οργανωμένων ομάδων με αμφίβολα - στην καλύτερη των περιπτώσεων - συντεχνιακά συμφέροντα. 

Στελέχη σας επέχαιραν όταν Κεφαλονίτες τουριστικοί επιχειρηματίες έδειραν στελέχη του ΣΔΟΕ που πήγαν για έλεγχο στο νησί, στο όνομα της προστασίας των μικρεμπόρων. 

Υποστηρίξατε τις βίαιες και αντικοινωνικές αντιδράσεις οργανωμένων κυκλωμάτων ιδιοκτητών φορτηγών και ταξί - οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, στο όνομά σας φτύνουνε - στο όνομα της προστασίας των μικροϊδιοκτητών, αγνοώντας το όργιο φοροδιαφυγής που πραγματοποιούν οι συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες ή, στην περίπτωση των ιδιοκτητών φορτηγών, την ανυπαρξία μικροϊδιοκτητών.

Υποστηρίξατε στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος τους καταπατητές δημόσιας γης της Κερατέας, οι οποίοι αντιδρούσαν στη δημιουργία ΧΥΤΑ σε απόσταση 400 μόλις μέτρων από την παράνομη χωματερή του Δήμου τους. Και βέβαια ο ΧΥΤΑ δεν παρωχημένη τεχνολογικά και περιβαλλοντικά λύση διαχείρισης απορριμμάτων, είναι όμως πάντα καλύτερη από τη χωματερή.

Απέναντι σε όλα αυτά έχετε δυο λύσεις. Η εύκολη είναι να προσπαθήσετε να τα κρύψετε κάτω από το χαλί. Για να βρυκολακιάσουν μόλις αναλάβετε κυβερνητικές ευθύνες. Η δύσκολη είναι να επανατοποθετηθείτε. Θα σας κοστίσει βραχυπρόθεσμα, αλλά θα σας ενισχύσει μεσοπρόθεσμα. Η επιλογή δική σας.

Αγαπητοί φίλοι,

Σε μια περίοδο κατεδάφισης του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού είσαστε το μοναδικό αντέρεισμα - γιατί είσαστε οι μόνοι που γεννάτε στους ανθρώπους ελπίδα - στον εκφασισμό της κοινωνίας. Από την επιτυχία σας ή την αποτυχία σας εξαρτάται η επιβίωση της Δημοκρατίας. οφείλετε να φανείτε αντάξιοι αυτής σας της ευθύνης.

Γιάννης Χρυσοβέργης