Πιστεύω εις ένα Ευρώ

Πιστεύω εις ένα Ευρώ,
Mεταλλικόν, λαοπηδήχτορα, ποιητήν δου-νου-τού και γης,
δανειστών τε πάντων και φραγκάτων.

Και εις ένα Κύριον πρόεδρο της Ε.Κ.Τ.,
τον Υιόν του Ευρώ τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός δανεισθέντα προ πάντων των εντόκων.

Δάνειο εκ δανείου,
ευρώ αληθινόν εξ ευρώ αληθινού,
τοκισθέντα, ου χαρισθέντα,
ομοούσιον τω ΔΝΤ,
δι’ ου τα πάντα οφείλετο.

Τον δι’ ημάς τους μαλάκες
και δια την ημετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα εκ των Βρυξελλών
και σαρκωθέντα εκ Ηλιθίου Πρωθυπουργού
της Μαργαρίτας και του Ανδρέα
και πρωθυπουργήσαντα.

Παραιτηθέντα τε υπέρ ημών επί Καρόλου Παπούλια
και παθόντα και ξεφτιλισθέντα.

Και ταξιδέψαντα στην Κόστα Ρίκα
κατά τας γραφάς.

Και ανελθόντα εις τη σοσιαλιστική διεθνή
και καθεζόμενον εκ δεξιών του άλλου Βλακός.

Και πάλιν ερχόμενον μετά λόξης
κρίναι ζώντας και νεκρούς,
ου της μαλακίας ουκ έσται τέλος.

Και εις τον Παπαδήμο τον Άγιον,
τον Κύριον,
τον φοροποιόν,
τον εκ της Μέρκελ εκπορευόμενον,
τον συν Πασόκ και Νου-δού συγκυβερνούμενον και συνδοξαζόμενον,
τον λαλήσαν δια των εργολάβων και εκδοτών.

Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και Αποστολικήν Γερμανίαν.

Ομολογώ αντι-μνημόνιον και άφεσιν χρεών.

Προσδοκώ κούρεμα ιδιωτών.

Και οφειλή εις του μέλλοντος αιώνος.

Αμήν.