Ο Λετασεμουάς

του Ishkandar Raskolnick
 Από το http://my-pillow-book.blogspot.gr
Να τους πετάξομε αυγά, λέει ο άλλος! Αυγά πετάνε μόνο κάποιοι από αυτούνους που έχουν κότες. Αυτοί και οι τραμπούκοι! Ή μήπως τα πετάνε οι ίδιες οι κότες?

Στην Ο.Κ.Τ.Α.Ν.Α., είμαστε αυγοβόλοι, δε λέω, γιατί είμαστε αγανακτισμένοι, αλλά δεν είμαστε τραμπούκοι! Προτιμάμε τα επιχειρήματα από τις άναρθρες κραυγές και την φυσική «αυγοβολία»... Και περιμένομε απαντήσεις και απόδοση ευθυνών. Όχι πάλι τα ίδια:  Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, που λένε!!!

Αλλά υπάρχουν και πιο ακτιβιστικές λύσεις.

Γιατί αν τα καταπίνεις όλα, στην Τηλεδημοκρατία ζεις, και κοντεύεις να σκάσεις από το κακό σου και σου ἐρχεται να σπάσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, γιατί όχι τον τοίχο του Παλιού Νοσοκομείου?

Λες και δεν θα μπορούσε να βεθεἰ χώρος για το κέντρο υγείας ποιο δυτικά, έξω από τον αστικό ιστό, να υποστηρίξομε και εκείνον που θα έρθει να παραθερίσει στις παραλίες μας το παρακάτω καλοκαίρι. Ο Δήμος των εφτά διαμερισμάτων, σου λέει! Άσε! Σχεδιάζουν οι αρχοντοχωριάτες τώρα! Αλλά, δες, λεφτά για τέτοια υπάρχουν!

Σα να μη μας έφτανε τόσο τσιμέντωμα στη ζωή μας, θέλομε και καινούριο κέντρο υγείας. Αστικού τύπου. Στριμωγμένο σε στενούς πυκνοκατοικημένους δρόμους. Τι πάτε εκεί να το στριμώξετε, μωρέ, με το ζόρι, το κέντρο υγείας? 
Δηλαδή, μεταξύ μας τώρα, τι κέντρο υγείας να ’χεις άμα δεν έχεις φάρμακα, μηχανήματα και γιατρούς να τα δουλέψουνε αυτά τα πράγματα? Μόνο με θυρωρούς και νυχτοφύλακες?  Θρασίμια, ξέρετε εσείς!!! Τα γκρεμίσματα και τα κτιριακά να κάνομε τώρα που γυρίζει ο τροχός. Αλλά δεν προλάβανε, ας γράφουνε τα δελτία Τύπου, έπιασε ο χειμώνας της κρίσης...

Και για πιο μετά, λέει, τύφλα να ‘χει ο Γιαραμπής. Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια. 

Εγώ πάλι, τώρα που τα σύννεφα πυκνώνουνε,  λέω να προκηρύξει ο Δήμαρχος Χανίων έναν καλλιτεχνικό διαγωνισμό με θέμα: “Ο  Λετασεμουάς [l'état, c'est moi], ένα Πορτραίτο”. Χώρος εκτέλεσης του project: το Παλιό Νοσοκομείο. Πρώτα θα καθαριστεί ο χώρος  και μετά θα μαζευτεί με δημόσιο κάλεσμα από το φατσοβιβλίο και τα ραδιόφωνα της πόλης η πιτσιρικαρία, θα μαζευτούνε κι οι μεγάλοι, θα βρεθεί κι ο χορηγός για τους μπογιάδες και τα πινέλα, θα γεμίσουνε οι τοίχοι με γκραφίτι με την αφεντομουτσουνάρα του Λετασεμουά.

 

Οι μπύρες κερασμένες από το Μεγαλομπακάλη της ενορίας. Να βάλουνε κι οι Χρυσαετοί το ρακοκάζανο να γίνει τζερτζελές!

Μέσα-έξω γκραφίτι που λές, με την αφεντομουτσουνάρα του Λετασεμουά μας.

Και τα καλύτερα έργα θα βραβευθούν και θα φωτογραφηθούν [Ars Brevis, Vita Longa] και θα μπουν στην επετηρίδα της αξιοσύνης...

Και μετά με την ώρα! Όπως το δημοτικό parking. Πόσο κοστίζει η ώρα, κύριε? Τόσο! Μάλιστα. Σου χρειάζονται δύο ώρες να καταχτυπάς τον τοίχο με την αφεντομουτσουνάρα του Λετασεμουά μας μπογιαντισμένη στους παλιούς σοβάδες, για να κατασιγάσει μέσα σου η οιμωγή, να σου περάσει κι η λύσσα?

Μην, προς θεού, γυρίσεις στο σπίτι σου και να τσακωθείς με τη γυναίκα σου ή να βριστείς με τον άνεργο συστεγαζόμενο κανακάρη σου! Θεός φυλάξει! Δεν κάνει, είναι χαράμι. Ξέσπασε με τη βαριοπούλα στο χέρι κατά της καρικατούρας, του Λετασεμουά, καλύτερα!

Μάλιστα, μόνο μισή ώρα αντέχεις εσύ με τη βαριοπούλα στο χέρι να κοπανάς τους τοίχους, ίσως λίγο παραπάνω! Κόψε εισιτήριο με χρονοχρέωση! Και σου το λέω εγώ, τη βλέπω μεγάλη την ουρά των συμπολιτών που θα μαζευτούν για να κόψουν εισιτήριο και θα γεμίσει κι ο δημοτικός κορβανάς. 

Να δεις τότε το Παλιό Νοσοκομείο.  Διαλυμένο στο άψε σβήσε και τα δημοτικά ταμεία φίσκα...