Αγαπητή/έ συμπολίτισσα/η, γονέα και κηδεμόνα, αγαπητά μας παιδιά
με την επιστολή αυτή θέλουμε να σε ενημερώσουμε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη δημόσια εκπαίδευση, (κοινωνικό αγαθό στο οποίο, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρέπει να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά), μέσα από την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και των μνημονίων.
Η φετινή σχολική χρονιά λήγει με το δημόσιο σχολείο πληγωμένο ανεπανόρθωτα λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης, που δημιούργησε χιλιάδες κενά και απώλεια 1680 διδακτικών ωρών κάθε βδομάδα στα Χανιά ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Βασικές δομές που υποστηρίζουν την εκπαίδευση, και απευθύνονται κυρίως στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, όπως η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ενισχυτική διδασκαλία, οι σχολικές βιβλιοθήκες ακόμα και η ειδική αγωγή καταργούνται επειδή αυτό προτάσσει η δημοσιονομική προσαρμογή.
Αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών/τριών ανά τάξη, αγγίζοντας το όριο των 30 και προβλέποντας 1,5m2 για κάθε παιδί, πέρα από κάθε προδιαγραφή ασφαλείας (2 m2 προβλέπεται για την πυρασφάλεια).
Το νέο πειθαρχικό δίκαιο, αγνοώντας τις στοιχειώδεις αρχές της δημοκρατίας, προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας και θέτει σε αργία εκπαιδευτικούς χωρίς να μεσολαβήσει δικαστική κρίση δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας στα σχολεία και παρακωλύοντας την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία και αφήνοντάς τους απροστάτευτους/ες.
Φυσικά για όλα αυτά και άλλα πολλά που θα ακολουθήσουν πρέπει να βρεθεί ένας «αποδιοπομπαίος τράγος» που θα στοχοποιηθεί και εναντίον του οποίου θα βάλει όλη η κοινωνία. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον εκπαιδευτικό, το δημόσιο λειτουργό της εκπαίδευσης που σε συνθήκες αντίξοες, σηκώνει με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση το βάρος του δημόσιου σχολείου.
Εδώ και πολύ καιρό μεθοδεύεται από το Υπουργείο Παιδείας, σε αγαστή συνεργασία με τα τρομοπαπαγαλάκια των ΜΜΕ, μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης του κλάδου των εκπαιδευτικών
Λένε: Οι εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες, δεν εργάζονται αρκετά.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Οι έλληνες εκπαιδευτικοί εργαζόμαστε κατά μέσο όρο 18,5 διδακτικές ώρες, περίπου ίδιες με τον ευρωπαϊκό αντίστοιχο που είναι 18,4 ώρες για το Λύκειο και 19,1 για το Γυμνάσιο. Οι ώρες αυτές αντιστοιχούν, σύμφωνα με την Unesco σε 84 ώρες γραφείου. Εκτός από το διδακτικό μας έργο, που συνεπάγεται προετοιμασία, διόρθωση γραπτών κ.λ.π., παρέχουμε διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουμε και άλλους ρόλους στο σχολείο, όπως αυτόν του ψυχολόγου, του κοινωνικού λειτουργού, του καλλιτέχνη, του φύλακα, του επιμελητή, του, του, του…, κάτι που δεν ισχύει σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου οι καθηγητές ασχολούνται αυστηρά και μόνο με τη διδασκαλία.
Λένε: Οι καθηγητές δεν θέλουν να αξιολογηθούν.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Η αξιολόγηση του υπουργείου έχει μοναδικό στόχο την μισθολογική-βαθμολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών και τη «νομιμοποίηση» των απολύσεων, ενώ καθόλου δεν αφορά την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Οι καθηγητές επιδιώκουμε και αναζητούμε επιμόρφωση/αναβάθμιση των γνώσεών μας και υποστήριξη του εκπαιδευτικού μας έργου, αντ’ αυτού το Υπουργείο κατάργησε ακόμα και τις εκπαιδευτικές άδειες για μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές.
Λένε: Οι καθηγητές δεν ενδιαφέρονται για τους μαθητές τους.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στο σχολείο και τους μαθητές μας, κάτω από δύσκολες συνθήκες, αφιερώνοντας δεκάδες ώρες πέρα από το ωράριο μας, παρέχοντας μαθήματα αλληλεγγύης σε παιδιά που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος και καταγωγής. Επίσης οργανώνουμε προγράμματα πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, αγωγής υγείας πέρα από το σχολικό ωράριο και χωρίς να αμειβόμαστε, επειδή αυτό προτάσσει η επαγγελματική μας συνείδηση, φέρνοντας τους μαθητές μας σε επαφή με όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα, τη φύση, την ίδια τη ζωή.
Λένε: Οι καθηγητές, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε όλοι, διαμαρτύρονται επειδή τους αύξησαν το ωράριο κατά 2 μόλις ώρες την εβδομάδα.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Με την αύξηση του ωραρίου, θα χάσουμε τη δουλειά μας 10000 περίπου αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που εργαζόμαστε συνεχώς για πολλά χρόνια και προσφέρουμε σημαντικές υπηρεσίες απ’ άκρο σ’ άκρο της Ελλάδας, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες και στηρίζοντας το Ελληνικό δημόσιο σχολείο. Σε συνδυασμό και με το κύμα των νέων συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων, χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί θα χαρακτηριστούμε πλεονάζοντες και θα υποχρεωθούμε να μετακινηθούμε σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας εγκαταλείποντας την οικογένεια μας και αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο της επιβίωσης ή της απόλυσης. Επιπλέον με μια βιομηχανία πειθαρχικών συμβουλίων που θα τεθεί σε εφαρμογή από το Υπουργείο, οι εκπαιδευτικοί τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία και θα βιώνουμε το φάσμα της απόλυσης με μια απλή κακόβουλη καταγγελία.
Λένε: Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Η κυβέρνηση επέλεξε 15 μέρες πριν τις εξετάσεις να ψηφίσει τις αλλαγές, αναγκάζοντας τους καθηγητές να χρησιμοποιήσουν το έσχατο μέσο αγώνα. Η προληπτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών είναι μια ακραία αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική απόφαση που δεν στηρίζεται σε καμία εθνική ή διεθνή νομοθεσία. Αποδεικνύεται πως ο στόχος της κυβέρνησης είναι η στέρηση και η απαγόρευση του δημοκρατικού δικαιώματος να διεκδικούμε και να αγωνιζόμαστε.
Είναι φανερό ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης οδηγούν το δημόσιο σχολείο σε συνεχή υποβάθμιση, ανοίγοντας το δρόμο στην ιδιωτική πρωτοβουλία, κάτι που μόνο λίγα βαλάντια θα μπορούν να αντέξουν. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο σχολείο είναι και δικά σου προβλήματα, αφορούν στο μέλλον των παιδιών μας και είναι τόσο σημαντικά, που θα ήταν συνενοχή, αν σιωπούσαμε. Η καταδίκη του κυβερνητικού αυταρχισμού, η καταστρατήγηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απεργίας, αλλά και η στήριξη των κοινωνικών αγαθών που απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή είναι υπόθεση όλου του λαού.
Το αν δεν θα προστεθούν στο 1,5 εκατομμύριο ανέργους άλλοι 10.000 αναπληρωτές καθηγητές
Το να γίνουν προσλήψεις για να μπορεί να λειτουργήσει το σχολείο
Το αν στο 64,3% ποσοστό ανεργίας των νέων και τις 120 χιλιάδες πτυχιούχους που μετανάστευσαν την τελευταία τριετία δεν επιτρέψουμε να οδηγήσουν και άλλους
Το αν δεν θα απαγορεύεται το δικαίωμα της απεργίας
δεν θα είναι νίκη των εκπαιδευτικών, ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΝΙΚΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Με αίσθημα ευθύνης Χανιά 12/5/2013
Οι καθηγητές/τριες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Χανίων
με την επιστολή αυτή θέλουμε να σε ενημερώσουμε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη δημόσια εκπαίδευση, (κοινωνικό αγαθό στο οποίο, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρέπει να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά), μέσα από την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και των μνημονίων.
Η φετινή σχολική χρονιά λήγει με το δημόσιο σχολείο πληγωμένο ανεπανόρθωτα λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης, που δημιούργησε χιλιάδες κενά και απώλεια 1680 διδακτικών ωρών κάθε βδομάδα στα Χανιά ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Βασικές δομές που υποστηρίζουν την εκπαίδευση, και απευθύνονται κυρίως στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, όπως η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ενισχυτική διδασκαλία, οι σχολικές βιβλιοθήκες ακόμα και η ειδική αγωγή καταργούνται επειδή αυτό προτάσσει η δημοσιονομική προσαρμογή.
Αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών/τριών ανά τάξη, αγγίζοντας το όριο των 30 και προβλέποντας 1,5m2 για κάθε παιδί, πέρα από κάθε προδιαγραφή ασφαλείας (2 m2 προβλέπεται για την πυρασφάλεια).
Το νέο πειθαρχικό δίκαιο, αγνοώντας τις στοιχειώδεις αρχές της δημοκρατίας, προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας και θέτει σε αργία εκπαιδευτικούς χωρίς να μεσολαβήσει δικαστική κρίση δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας στα σχολεία και παρακωλύοντας την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία και αφήνοντάς τους απροστάτευτους/ες.
Φυσικά για όλα αυτά και άλλα πολλά που θα ακολουθήσουν πρέπει να βρεθεί ένας «αποδιοπομπαίος τράγος» που θα στοχοποιηθεί και εναντίον του οποίου θα βάλει όλη η κοινωνία. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον εκπαιδευτικό, το δημόσιο λειτουργό της εκπαίδευσης που σε συνθήκες αντίξοες, σηκώνει με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση το βάρος του δημόσιου σχολείου.
Εδώ και πολύ καιρό μεθοδεύεται από το Υπουργείο Παιδείας, σε αγαστή συνεργασία με τα τρομοπαπαγαλάκια των ΜΜΕ, μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης του κλάδου των εκπαιδευτικών
Λένε: Οι εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες, δεν εργάζονται αρκετά.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Οι έλληνες εκπαιδευτικοί εργαζόμαστε κατά μέσο όρο 18,5 διδακτικές ώρες, περίπου ίδιες με τον ευρωπαϊκό αντίστοιχο που είναι 18,4 ώρες για το Λύκειο και 19,1 για το Γυμνάσιο. Οι ώρες αυτές αντιστοιχούν, σύμφωνα με την Unesco σε 84 ώρες γραφείου. Εκτός από το διδακτικό μας έργο, που συνεπάγεται προετοιμασία, διόρθωση γραπτών κ.λ.π., παρέχουμε διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουμε και άλλους ρόλους στο σχολείο, όπως αυτόν του ψυχολόγου, του κοινωνικού λειτουργού, του καλλιτέχνη, του φύλακα, του επιμελητή, του, του, του…, κάτι που δεν ισχύει σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου οι καθηγητές ασχολούνται αυστηρά και μόνο με τη διδασκαλία.
Λένε: Οι καθηγητές δεν θέλουν να αξιολογηθούν.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Η αξιολόγηση του υπουργείου έχει μοναδικό στόχο την μισθολογική-βαθμολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών και τη «νομιμοποίηση» των απολύσεων, ενώ καθόλου δεν αφορά την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Οι καθηγητές επιδιώκουμε και αναζητούμε επιμόρφωση/αναβάθμιση των γνώσεών μας και υποστήριξη του εκπαιδευτικού μας έργου, αντ’ αυτού το Υπουργείο κατάργησε ακόμα και τις εκπαιδευτικές άδειες για μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές.
Λένε: Οι καθηγητές δεν ενδιαφέρονται για τους μαθητές τους.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στο σχολείο και τους μαθητές μας, κάτω από δύσκολες συνθήκες, αφιερώνοντας δεκάδες ώρες πέρα από το ωράριο μας, παρέχοντας μαθήματα αλληλεγγύης σε παιδιά που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος και καταγωγής. Επίσης οργανώνουμε προγράμματα πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, αγωγής υγείας πέρα από το σχολικό ωράριο και χωρίς να αμειβόμαστε, επειδή αυτό προτάσσει η επαγγελματική μας συνείδηση, φέρνοντας τους μαθητές μας σε επαφή με όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα, τη φύση, την ίδια τη ζωή.
Λένε: Οι καθηγητές, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε όλοι, διαμαρτύρονται επειδή τους αύξησαν το ωράριο κατά 2 μόλις ώρες την εβδομάδα.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Με την αύξηση του ωραρίου, θα χάσουμε τη δουλειά μας 10000 περίπου αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που εργαζόμαστε συνεχώς για πολλά χρόνια και προσφέρουμε σημαντικές υπηρεσίες απ’ άκρο σ’ άκρο της Ελλάδας, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες και στηρίζοντας το Ελληνικό δημόσιο σχολείο. Σε συνδυασμό και με το κύμα των νέων συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων, χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί θα χαρακτηριστούμε πλεονάζοντες και θα υποχρεωθούμε να μετακινηθούμε σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας εγκαταλείποντας την οικογένεια μας και αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο της επιβίωσης ή της απόλυσης. Επιπλέον με μια βιομηχανία πειθαρχικών συμβουλίων που θα τεθεί σε εφαρμογή από το Υπουργείο, οι εκπαιδευτικοί τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία και θα βιώνουμε το φάσμα της απόλυσης με μια απλή κακόβουλη καταγγελία.
Λένε: Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων.
Η αλήθεια όμως είναι ότι: Η κυβέρνηση επέλεξε 15 μέρες πριν τις εξετάσεις να ψηφίσει τις αλλαγές, αναγκάζοντας τους καθηγητές να χρησιμοποιήσουν το έσχατο μέσο αγώνα. Η προληπτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών είναι μια ακραία αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική απόφαση που δεν στηρίζεται σε καμία εθνική ή διεθνή νομοθεσία. Αποδεικνύεται πως ο στόχος της κυβέρνησης είναι η στέρηση και η απαγόρευση του δημοκρατικού δικαιώματος να διεκδικούμε και να αγωνιζόμαστε.
Είναι φανερό ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης οδηγούν το δημόσιο σχολείο σε συνεχή υποβάθμιση, ανοίγοντας το δρόμο στην ιδιωτική πρωτοβουλία, κάτι που μόνο λίγα βαλάντια θα μπορούν να αντέξουν. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο σχολείο είναι και δικά σου προβλήματα, αφορούν στο μέλλον των παιδιών μας και είναι τόσο σημαντικά, που θα ήταν συνενοχή, αν σιωπούσαμε. Η καταδίκη του κυβερνητικού αυταρχισμού, η καταστρατήγηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απεργίας, αλλά και η στήριξη των κοινωνικών αγαθών που απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή είναι υπόθεση όλου του λαού.
Το αν δεν θα προστεθούν στο 1,5 εκατομμύριο ανέργους άλλοι 10.000 αναπληρωτές καθηγητές
Το να γίνουν προσλήψεις για να μπορεί να λειτουργήσει το σχολείο
Το αν στο 64,3% ποσοστό ανεργίας των νέων και τις 120 χιλιάδες πτυχιούχους που μετανάστευσαν την τελευταία τριετία δεν επιτρέψουμε να οδηγήσουν και άλλους
Το αν δεν θα απαγορεύεται το δικαίωμα της απεργίας
δεν θα είναι νίκη των εκπαιδευτικών, ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΝΙΚΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Με αίσθημα ευθύνης Χανιά 12/5/2013
Οι καθηγητές/τριες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Χανίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου