Κοντεύει χρόνος από την πρώτη ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη στα Χανιά. Μια ομιλία που απευθυνόταν σε τηλεθεατές της μεταμεσονύχτιας ζώνης, αυτούς τους τύπους που ζαπάρουν μισοκοιμισμένοι μπας και πετύχουν κανα στριπτήζ ή στην καλύτερη περίπτωση καμιά χαζοταινία για να αποκοιμηθούν. Την ομιλία τότε, την είχε "αμαυρώσει' ένας ευφυής Χανιώτης που είχε το θράσσος να θυμίσει στους παρευρισκόμενους τις επιπτώσεις των μνημονίων στην κοινωνία, για τις οποίες ο κ. Θεοδωράκης δεν είπε τίποτα, θεωρώντας προφανώς ότι αυτές ανήκουν "στο παρελθόν".
Επειδή όμως εμένα το παρελθόν με εξιτάρει και με αφορμή την απόφασή του νέου μεσσία της πολιτικής να κατέβει υποψήφιος στα Χανιά σκέφτηκα να σας θυμίσω και την ομιλία και τα όσα τού σουρα από το ραδιόφωνο και το Blog, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται περί μεγάλου μπαρουφολόγου.
Κατά τ' άλλα η συγκέντρωση πήγε πολύ καλά. Συγχωριανοί του Σταύρου από το Καστέλλι, διάφοροι πολιτικά ξέμπαρκοι, γνωστοί ΠΑΣΟΚοι, αντιδημάρχοι και δημάρχοι του τοπικού κατεστημένου, από τους πάλαι ποτέ μηχανισμούς του Τσοχατζόπουλου μέχρι τους εκσυγχρονιστές, ήταν όλοι εκεί, ευτυχώς. Ολοι φτιαγμένοι για να ξεχάσουν. Από τις λαμογιές που έχει κάνει ο καθένας, μέχρι τη συλλογική τους ενοχή για την κατάντια του τόπου. Για να ξεκινήσουν, φτου κι απ την αρχή, "απο το μηδέν". Το παρελθόν δε μας βολεύει, οπότε το αφήνουμε πίσω μας. Στο παρελθόν εντάσσονται τα μνημόνια -πάνε αυτά ψηφιστήκανε και τώρα τελειώνουνε- και οι επιπτώσεις τους: αυτές είναι δεδομένες δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε. Ας κάνουμε λοιπόν μια νέα αρχή, χωρίς υποσχέσεις. Γιατί δεν μπορείς να δίνεις υποσχέσεις όταν έχεις τη χώρα σου υπό κατοχή, που τη θεωρείς δεδομένη, παγιωμένη και αυτονόητη. Αποδεκτή.
Να σκίσουμε τα προγράμματά μας και να κάνουμε ένα πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας. Με ρεαλισμό και επαναστατικότητα. Ο ρεαλισμός λέει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε το περιβάλλον όπου ζούμε κι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική της λιτότητας είναι δεδομένη. Επαναστατικότητα είναι το να τολμάς να κάνεις βαθειές μεταρρυθμίσεις μη λαμβάνοντας υπόψην τη λαϊκή βούληση διότι ο λαός είναι χαζός και δεν μπορεί να αποφασίσει για τον εαυτό του. Ακριβώς ότι λέει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Τζήμερος ακόμα. Αρα, είμαστε πολλοί εμείς που συμφωνούμε.
Μιλώντας με παιδική απλοϊκότητα σε ένα ακροατήριο που το θεωρείς εκ των προτέρων χαμηλής νοημοσύνης, πείθεις εύκολα, άλλωστε έχεις την καλή φήμη του δημοσιογράφου τον πρότερο έντιμο βίο που είναι γνωστός στους περισσότερους. "Κάποιοι στριμμένοι θείοι μας δυσκολεύουν τη ζωή". Εγινε και συγγενής μας ο Σόιμπλε, η Μέρκελ. Που μας δυσκολεύουν τη ζωή: έτσι λέγονται οι 4.000 αυτοκτονίες -οι περισσότερες ως συνέπεια της ευρωπαϊκής πολιτικής λιτότητας. Στην οποία όποιος αντιτίθεται, θέλει να αποχωρήσουμε από την Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Ποιοί είναι οι μισοί που είναι με το ευρώ και οι άλλοι μισοί με τη δραχμή, δε μας τοπες.
Ποιοί είναι οι λαϊκιστές που βάζουν φραγμό στην ευρωπαϊκή μας πορεία, δε μας τόπες. Αν εννοείς τον Τσίπρα, που στην Ευρώπη σαρώνει ήδη, τότε άσε, μας τάπαν κι άλλοι. Μας τόπε ο Σαμαράς.
Ποιός θέλει να αποχωρήσουμε από την Ευρώπη; Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις παρέα με ψεύτες. Δεν ενημερώνεσαι σωστά. Κι εδώ, μάλλον τον Τσίπρα βλέπεις, αλλά όπως τον βλέπει ο Σίμος ο Κεδίκογλουθ και ο Πρετεντέρης. Δηλαδή μέσα από τη μονταζιέρα του Φαήλου.
Αλλά πάλι, αφήνεις περιθώριο για συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, όταν λές ότι θες να αλλάξουμε την Ευρώπη. Γιατί το ίδιο λέει κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, που καταλήγεις;
Αστο. Το φρονιστήριο ήταν εντατικό αλλά γρήγορο και δεν πρόλαβε ο Ψυχάρης να σου καλύψει όλα τα θέματα.
Μίλησες και για τους εκπροσώπους των παλιών κομμάτων. Πολλοί από τους οποίους βρίσκονταν στο ακροατήριο. Είπες ότι δεν έχεις κομματικά στελέχη. Μπορείς να το λες αυτό σε μας εδώ που δεν ξέρουμε και δε διαβάζουμε εφημερίδες. (σσ: εποχή πρό Λυκούδη αυτά) Απαντησες και για την Ελιά. Οτι δεν είσαι κομπάρσος αλλά πρωταγωνιστής. Οπότε εντάξει. Ο λόγος σου είναι επιχείρημα και μας αρκεί.
Τον κόσμο λυπάμαι που έχει χαζέψει από την τηλεόραση και πιστεύει πως όλες οι διαφημίσεις του λένε την αλήθεια.
Σα λαός λοιπόν, ένα "κόμμα" με το λογότυπό του να παραπέμπει στα λεφτά, στο νόμισμα για τη σωτηρία του οποίου καταστράφηκε μια χώρα, στο ευρώ, είναι αυτό που μας αξίζει.
Ολόκληρη η ομιλία του Θεοδωράκη εδώ, για να δείτε αν η κριτική που του κάνω ευσταθεί.
Επειδή όμως εμένα το παρελθόν με εξιτάρει και με αφορμή την απόφασή του νέου μεσσία της πολιτικής να κατέβει υποψήφιος στα Χανιά σκέφτηκα να σας θυμίσω και την ομιλία και τα όσα τού σουρα από το ραδιόφωνο και το Blog, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται περί μεγάλου μπαρουφολόγου.
Κατά τ' άλλα η συγκέντρωση πήγε πολύ καλά. Συγχωριανοί του Σταύρου από το Καστέλλι, διάφοροι πολιτικά ξέμπαρκοι, γνωστοί ΠΑΣΟΚοι, αντιδημάρχοι και δημάρχοι του τοπικού κατεστημένου, από τους πάλαι ποτέ μηχανισμούς του Τσοχατζόπουλου μέχρι τους εκσυγχρονιστές, ήταν όλοι εκεί, ευτυχώς. Ολοι φτιαγμένοι για να ξεχάσουν. Από τις λαμογιές που έχει κάνει ο καθένας, μέχρι τη συλλογική τους ενοχή για την κατάντια του τόπου. Για να ξεκινήσουν, φτου κι απ την αρχή, "απο το μηδέν". Το παρελθόν δε μας βολεύει, οπότε το αφήνουμε πίσω μας. Στο παρελθόν εντάσσονται τα μνημόνια -πάνε αυτά ψηφιστήκανε και τώρα τελειώνουνε- και οι επιπτώσεις τους: αυτές είναι δεδομένες δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε. Ας κάνουμε λοιπόν μια νέα αρχή, χωρίς υποσχέσεις. Γιατί δεν μπορείς να δίνεις υποσχέσεις όταν έχεις τη χώρα σου υπό κατοχή, που τη θεωρείς δεδομένη, παγιωμένη και αυτονόητη. Αποδεκτή.
Να σκίσουμε τα προγράμματά μας και να κάνουμε ένα πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας. Με ρεαλισμό και επαναστατικότητα. Ο ρεαλισμός λέει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε το περιβάλλον όπου ζούμε κι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική της λιτότητας είναι δεδομένη. Επαναστατικότητα είναι το να τολμάς να κάνεις βαθειές μεταρρυθμίσεις μη λαμβάνοντας υπόψην τη λαϊκή βούληση διότι ο λαός είναι χαζός και δεν μπορεί να αποφασίσει για τον εαυτό του. Ακριβώς ότι λέει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Τζήμερος ακόμα. Αρα, είμαστε πολλοί εμείς που συμφωνούμε.
Μιλώντας με παιδική απλοϊκότητα σε ένα ακροατήριο που το θεωρείς εκ των προτέρων χαμηλής νοημοσύνης, πείθεις εύκολα, άλλωστε έχεις την καλή φήμη του δημοσιογράφου τον πρότερο έντιμο βίο που είναι γνωστός στους περισσότερους. "Κάποιοι στριμμένοι θείοι μας δυσκολεύουν τη ζωή". Εγινε και συγγενής μας ο Σόιμπλε, η Μέρκελ. Που μας δυσκολεύουν τη ζωή: έτσι λέγονται οι 4.000 αυτοκτονίες -οι περισσότερες ως συνέπεια της ευρωπαϊκής πολιτικής λιτότητας. Στην οποία όποιος αντιτίθεται, θέλει να αποχωρήσουμε από την Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Ποιοί είναι οι μισοί που είναι με το ευρώ και οι άλλοι μισοί με τη δραχμή, δε μας τοπες.
Ποιοί είναι οι λαϊκιστές που βάζουν φραγμό στην ευρωπαϊκή μας πορεία, δε μας τόπες. Αν εννοείς τον Τσίπρα, που στην Ευρώπη σαρώνει ήδη, τότε άσε, μας τάπαν κι άλλοι. Μας τόπε ο Σαμαράς.
Ποιός θέλει να αποχωρήσουμε από την Ευρώπη; Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις παρέα με ψεύτες. Δεν ενημερώνεσαι σωστά. Κι εδώ, μάλλον τον Τσίπρα βλέπεις, αλλά όπως τον βλέπει ο Σίμος ο Κεδίκογλουθ και ο Πρετεντέρης. Δηλαδή μέσα από τη μονταζιέρα του Φαήλου.
Αλλά πάλι, αφήνεις περιθώριο για συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, όταν λές ότι θες να αλλάξουμε την Ευρώπη. Γιατί το ίδιο λέει κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, που καταλήγεις;
Αστο. Το φρονιστήριο ήταν εντατικό αλλά γρήγορο και δεν πρόλαβε ο Ψυχάρης να σου καλύψει όλα τα θέματα.
Μίλησες και για τους εκπροσώπους των παλιών κομμάτων. Πολλοί από τους οποίους βρίσκονταν στο ακροατήριο. Είπες ότι δεν έχεις κομματικά στελέχη. Μπορείς να το λες αυτό σε μας εδώ που δεν ξέρουμε και δε διαβάζουμε εφημερίδες. (σσ: εποχή πρό Λυκούδη αυτά) Απαντησες και για την Ελιά. Οτι δεν είσαι κομπάρσος αλλά πρωταγωνιστής. Οπότε εντάξει. Ο λόγος σου είναι επιχείρημα και μας αρκεί.
Τον κόσμο λυπάμαι που έχει χαζέψει από την τηλεόραση και πιστεύει πως όλες οι διαφημίσεις του λένε την αλήθεια.
Σα λαός λοιπόν, ένα "κόμμα" με το λογότυπό του να παραπέμπει στα λεφτά, στο νόμισμα για τη σωτηρία του οποίου καταστράφηκε μια χώρα, στο ευρώ, είναι αυτό που μας αξίζει.
Ολόκληρη η ομιλία του Θεοδωράκη εδώ, για να δείτε αν η κριτική που του κάνω ευσταθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου