Κουράστηκα να κάνω δημοσιογραφία για μια ευφυή μειοψηφία. Κι ύστερα είναι κι ο Νεκτάριος που λέει "μην υποτιμάς τη δύναμη της τέχνης στην πολιτική". Είναι κι αυτοί οι σκελετοί στη ντουλάπα μου, κάτι εφηβικά όνειρα που πρέπει οπωσδήποτε να πραγματοποιήσω και στο κάτω κάτω, ποτέ δεν είν' αργά έτσι;Στο φιλόξενο οικιακό στούντιο του Νίκου Σωτηρόπουλου (χωρίς αυτόν δε θα γινόταν τίποτα) ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε κάποια τραγούδια μου, περισσότερο για να μείνει κάτι μετά από 35 χρόνια μουσικής, αλλά όσο προχωράει η διαδικασία όλο και πιο πολύ ψήνομαι να τα βγάλω προς τα έξω.
Πάρτε το πρώτο, οπτικοποιημένο μου τραγούδι, γράφτηκε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τα γεγονότα που ακολούθησαν, αλλά είναι πολύ πιο επίκαιρο σήμερα που δίνουμε τον ύστατο αγώνα για να ξαναστήσουμε τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια στη χώρα μας.
Ελπίζω ένα τραγούδι να αλλάξει στον κόσμο περισσότερα απ' όσα μπόρεσαν ν' αλλάξουν τα ρεπορτάζ και τα άρθρα μου.
Γ.Γυπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου