Είναι αγάπη

Το ανεξίτηλο χρώμα της αυγής δεν θα το δούμε, γιατί τα ματια μας είναι κλειστά.
Στην αδυσώπητη σκοτεινιά, της νύχτας των γεγονότων που ζούμε, βαδίζουμε με τα μάτια κλειστά.
Τα γεγονότα είναι βαμπίρ, που μας ρουφούν το αίμα σαν ανοίξουμε τα μάτια, σαν αντικρύσουμε και συγκρουστούμε μ' αυτά.
Τι πόνος...
Για κείνους που βαδίζουν στο σκοτάδι της ψυχής τους και παρασέρνουν χιλιάδες νέους στο Λαβύρινθο του Μινώταυρου η σιωπή είναι σωτηρία.
Για κείνους που ζουν, γνωρίζοντας ότι ο θάνατος είναι το επόμενο βήμα, ο λόγος είναι αλήθεια και η αλήθεια τους γλυτώνει τη ζωή.
Και την αξιοπρέπεια.
Και οι φίλοι, συχνά, σηκώνουν τα χέρια και κρύβουν το πρόσωπό τους γιατί φοβουνται τη λέπρα, ασθένεια που κυρίως εκτρέφεται στους εφιάλτες.
Δεν είναι μήνυμα με αποδέκτη η αλήθεια, είναι αγάπη.
Και η προσπάθεια είναι πόνος.
Γι αυτά τα μάτια,  η προσπάθεια, ο αγώνας για την εκμαίευση της αλήθειας, όλα που με πόνο κι έναν κόμπο στο λαιμό επιχειρούν, μια μέρα επόμενη το ανεξίτηλο χρώμα της αυγής για να αντικρύσουν, είναι αγάπη.
Είναι Αγάπη.

Γιώργος Γυπάκης