5/12/13

Ομιλίες του Γ. Σταθάκη στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό και τους Αυτοκινητόδρομους

Μέσα σε 8 λεπτά συνόψισε ο βουλευτής Χανίων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γιώργος Σταθάκης όλη την κριτικη του ΣΥΡΙΖΑ στον προϋπολογισμό και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή. Δείτε μια από τις πιο "καταιγιστικές" ομιλίες που έχουμε ακούσει στη Βουλή:



Κατά την ομιλία του αναφέρθηκε αρχικά στα αποτελέσματα της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης, απαριθμώντας τα έξι «ρεκόρ» της ελληνικής οικονομίας, καθώς έχουμε: α) Το μεγαλύτερο πρόγραμμα διάσωσης μιας οικονομίας -240 δισεκατομμύρια- που αποτελεί νέο δανεισμό, έναντι ενός χρέους 300 δισεκατομμυρίων. β) Το μεγαλύτερο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει εφαρμοστεί ποτέ σε χώρα σε καιρό ειρήνης, το οποίο συνίσταται σε 15% του ΑΕΠ, 30 δισεκατομμύρια δημοσιονομική προσαρμογή σε τέσσερα χρόνια, 20 δισεκατομμύρια περικοπές δαπανών, 10 δισεκατομμύρια αύξηση φορολογικών εσόδων. γ) Τη μεγαλύτερη ύφεση που έχει υποστεί δυτική οικονομία σε καιρό ειρήνης. δ) Τη μεγαλύτερη και ταχύτερη αύξηση της ανεργίας. ε) Τη μεγαλύτερη πτώση μισθών και συντάξεων εντός τετραετίας. στ) Τη μεγαλύτερη εκτίναξη του δημόσιου χρέους που έχει καταγραφεί ποτέ.
Πρόκειται, επεσήμανε ο βουλευτής Χανίων, για ένα πρόγραμμα που ελάχιστα μπορεί κάποιος να υπερασπιστεί, το οποίο οδήγησε σε μια οικονομική και κοινωνική τραγωδία, πολύ σημαντικότερη από τον υποτιθέμενο ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, που θα μείνει στην ιστορία γι’ αυτό ακριβώς που είναι: μια τραγωδία!
Σε σχέση με την αναπτυξιακή ατζέντα του μνημονίου, πρόσθεσε ο κ. Σταθάκης, την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση με στόχο να ανακάμψει η ελληνική οικονομία, είτε με μνημόνιο είτε χωρίς μνημόνιο, η αποτυχία της διαφαίνεται ήδη και πρέπει να θεωρείται δεδομένη, καθώς στηρίζεται σε τρεις σαθρές βάσεις: α) τις ιδιωτικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας γης, β) τη μείωση των μισθών, προκειμένου να προσελκυστούν ξένες επενδύσεις και γ) τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Όσον αφορά στις ιδιωτικοποιήσεις, η Ελλάδα υποτίθεται ότι είχε μεγάλο κρατικό επιχειρηματικό τομέα, ενώ στην πραγματικότητα έχει τον μικρότερο στην Ευρώπη, επειδή είχε ρεκόρ ιδιωτικοποιήσεων την περίοδο 1996-2008 (15 δισεκατομμύρια), τη στιγμή που στη Γερμανία το 20% της Volkswagen ανήκει σε κρατίδιο, το 30% της Deutsche Bank ανήκει στο γερμανικό κράτος, όπως και το 30% της Deutsche Telekom. Έτσι, ενώ αρχικά σχεδιάσαμε να εισπράξουμε 50 δισεκατομμύρια, στο δεύτερο μνημόνιο περιοριστήκαμε στα 22 δισεκατομμύρια, για να καταλήξουμε τελικά στα 2,1 δισεκατομμύρια, ξεπουλώντας τις έτοιμες κερδοφόρες επιχειρήσεις οι οποίες δεν προσελκύουν καινούργιες επενδύσεις. Πρόκειται για έναν τύπο ιδιωτικοποιήσεων που δεν έφερε ούτε ένα ευρώ επένδυση και δίνει την κρατική ιδιοκτησία χωρίς κανένα λόγο, ατονώντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα του κράτους να διατηρήσει υψηλά έσοδα στο μέλλον.
Αναφορικά στη δημόσια γη και παρά τους φιλόδοξους σχεδιασμούς, φτάσαμε σε ένα καταπληκτικό σχέδιο, να πουλάμε τα δημόσια κτήρια και να τα επανενοικιάζουμε. Αυτή ήταν η στρατηγική αξιοποίησης της δημόσιας γης, των τεράστιων επενδύσεων που θα έρχονταν στην Ελλάδα, σημείωσε ο βουλευτής Χανίων. Και καταλήγουμε σε μια απόφαση τρομακτικών ιδιωτικοποιήσεων, που περιλαμβάνει ό,τι λιμάνι και αεροδρόμιο έχει μείνει, μαζί με το νερό και την ενέργεια, σε μια πορεία αδιέξοδη που δεν μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη.
Κατά τον κ. Σταθάκη, αναποτελεσματική θα είναι και η τακτική μείωσης των μισθών. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε, και 200 ευρώ να φτάσει ο βασικός μισθός, δε θα έρθουν οι επενδύσεις, γιατί το ανθρώπινο δυναμικό στην Ελλάδα έχει ορισμένα χαρακτηριστικά, με κυριότερο ότι ο ένας στους δυο ανέργους είναι απόφοιτος πανεπιστημίου. Κατά συνέπεια, δε θα έρθουν οι εταιρίες που πάνε στη Βουλγαρία και στην Τουρκία και φτιάχνουν ενδύματα ή ασχολούνται με πολλές άλλες δραστηριότητες. Πρόκειται για μια ακόμα λανθασμένη στρατηγική.
Εξίσου αναποτελεσματικές υπήρξαν και οι μεταρρυθμίσεις, καθώς κατέρρευσαν όλες εν μέσω ύφεσης: το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το «Invest in Greece», το fast track, οι ελεύθερες οικονομικές ζώνες κ.ά.
Πρόκειται, κατέληξε ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., για μια ατζέντα που έχει αποτύχει πλήρως, παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι η ανάπτυξη θα έρθει από αυτήν. Αυτό που χρειάζεται η οικονομία είναι αναπροσαρμογή του αναπτυξιακού μοντέλου σε κάτι διαφορετικό. Να ξεφύγουμε από τη λογική των φαραωνικών επενδύσεων (πέντε εργοστάσια σκουπιδιών σε όλη την Ελλάδα, ήλιος για τις ΑΠΕ και ΒΑΠΕ, υψηλή τεχνολογία) και να αλλάξουμε φιλοσοφία ανάπτυξης. Να κάνουμε παραγωγική ανασυγκρότηση. Να ανακυκλώσουμε τα σκουπίδια με μικρές, αποκεντρωμένες, φιλικές προς το περιβάλλον μονάδες. Να αναπτύξουμε τις ΑΠΕ με μικρές αποκεντρωμένες μονάδες. Να αναπτύξουμε την υψηλή τεχνολογία ενισχύοντας τον εγχώριο κλάδο της. Να αναπτύξουμε την εγχώρια παραγωγή.
Αυτό είναι το πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και θα γίνουμε σύντομα κυβέρνηση για να το εφαρμόσουμε. Θα κάνουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση που υποσχόμαστε και θα την κάνουμε ταυτόχρονα αποκαθιστώντας τον κόσμο της εργασίας και αντιμετωπίζοντας την ανθρωπιστική κρίση.
 
 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ

Την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου, στα πλαίσια της κατάθεσης στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής του σχεδίου νόμου «Κύρωση των Συμφωνιών Τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και ρύθμιση συναφών θεμάτων» ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γιώργος Σταθάκης άσκησε δριμεία κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης και διατύπωσε την πρόταση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχετικά με τις διαδικασίες που θα έπρεπε να έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση για την ολοκλήρωση των έργων.
    Σύμφωνα με τον βουλευτή Χανίων, η ιστορία της απόπειρας κατασκευής των 4 αυτοκινητόδρομων είναι αποκαλυπτική των αιτιών που οδήγησαν στην μετέπειτα αδυναμία υλοποίησης τους. Οι 4 αυτοκινητόδρομοι, την περίοδο που σχεδιάστηκαν, επρόκειτο να υλοποιηθούν ταυτόχρονα με άλλα μεγάλα κατασκευαστικά έργα, όπως το μετρό, το αεροδρόμιο, η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου κ.ά. Την εποχή εκείνη υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι ο τραπεζικός δανεισμός μπορούσε να διασφαλίσει την χρηματοδότηση και να υπερβεί τους περιορισμούς που έθετε ο προϋπολογισμός του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Σε αυτή τη λογική προωθήθηκε το μοντέλο των Σ.Δ.Ι.Τ. ή της παραχώρησης, το οποίο θεωρητικά θα εξασφάλιζε τη χρηματοδότηση των έργων. Ως γνωστόν, όμως, η τραπεζική χρηματοδότηση κατέρρευσε με την κρίση του 2008.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

View My Stats

Twitter Updates