Το κόστος της ανθρώπινης ζωής, στα μπουρδέλα του Λοβέρδου

Της Μάνιας Τσαβλίδου
 Το να αρρωστήσεις είναι κάτι φυσικό. Συνέβη και σε μένα. Το να χρειαστεί να νοσηλευτείς σε δημόσιο νοσοκομείο, που το έχεις χρυσοπληρώσει ένα σκασμό λεφτά είτε μέσω άμεσων φόρων, είτε μέσω έμμεσων, είτε μέσω ποικιλόμορφων κρατήσεων, είναι κάτι επίσης φυσικό. Συνέβη και σε μένα. Χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο "Σωτηρία" ο πατέρας μου.. Από δω και πέρα όμως αρχίζει το αφύσικο, το ακραία παράλογο και το παρακρουστικό. Διότι, από τη στιγμή που περνάς τις πύλες του "Σωτηρία" -αλλά και τις πύλες των άλλων μεγάλων νοσοκομείων, όπως π.χ. ο "Ευαγγελισμός", όπως πληροφορήθηκα από φίλους γιατρούς-, δεν εισέρχεσαι σε έναν ιερό χώρο νοσηλείας. Δεν εισέρχεσαι στον ύψιστο παρηγορητικό τόπο όπου θεραπεύεται πάση δυνάμει και παντί τρόπω το πρώτιστο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου αδιακρίτως, που είναι το δικαίωμα στην υγεία, δηλαδή το φυσικό δικαίωμα τού να ζεις. Όχι. Απερίφραστα όχι.

Έζησα την φρίκη σε όλο το μεγαλείο της, από την στιγμή που βγήκε η βρογχοσκόπηση και αποφάσισαν ότι πρέπει να χειρουργεί, κάθισα  σε έναν καναπέ και έκανε έρευνα αγοράς και άρχισα να μιλάω με τους ασθενείς που είχαν εγχειριστεί, άρχισα να ρωτάω πόσοι είναι οι χειρουργοί που αναλαμβάνουν τέτοιες επεμβάσεις και έμαθα ότι είναι 7,αλλά μόνο 2 ήταν η απάντηση που πηρά δεν παίρνουν φακελάκι οι υπόλοιποι έχουν κόψει ταρίφα.  

Άρχισαν να μου σηκώνονται  τα μαλλιά της κεφαλής μου, εδώ ο άνθρωπος πεθαίνει και αυτοί πως θα βάλουν το χρήμα στην τσέπη, άκουσα και το εξής εξωφρενικό, αν δεν έχεις λεφτά μπορείς να πληρώσεις και σε είδος, εκεί κουφάθηκα τι ευνοείται ,να μου λέει ένας γιατρός βλέπετε εκείνο τον κύριο δεν είχε λεφτά να δώσει για την εγχείρηση και εφόσον είναι από επαρχία θα φέρει 2 τενεκέδες λάδι στον γιατρό.

Είδα τον ουρανό μετά άστρα, μετά αφού κατάφερα να συνέλθω από το πρώτο ΣΟΚ, βρήκα έναν γιατρό από αυτούς που δεν τα παίρνανε υποτίθεται και όταν φτάσαμε στο επίμαχο θέμα «το χρηματικό» η απάντηση που δέχτηκα ήταν εσείς οι δημοσιογράφοι είστε μεγάλα καθίκια δεν θέλω να δω την φάτσα μου σε κάποιο κανάλι, αφού ξεπεράσαμε αυτό το εμπόδιο είπαμε να ορίσουμε και την ημερομηνία για την εγχείρηση εκεί δέχτηκα άλλο ΣΟΚ δεν έχουμε χειρουργικά εργαλεία για να τον ράψουμε θα περιμένει καμία εβδομάδα θα του κάνουμε προληπτική αγωγή ήταν η απάντηση.

Την επόμενη μέρα περίμενα να δω την προληπτική αγωγή, Κύριε Λοβέρδε που αναλάβατε το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ και το κάνατε πιο μπουρδέλο  από ότι ήταν, ηρεμιστικά δείνανε στον πατέρα μου, αυτή ήταν η προληπτική αγωγή.

ΑΙΣΧΟΣ ΘΑ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ.

Αλλά να μου πείτε, τι τον νοιάζει ο πατέρας του ήταν? Όχι βέβαια γιατί αν ήταν ο δικός του θα είχε φύγει στο εξωτερικό και θα γινότανε καλά, ο δικός μου όμως πήγε σαν το σκυλί στο αμπέλι και αυτό σας το χρεώνω και θα έρθει η μέρα που θα το πληρώσετε πολύ ακριβά.

Εισέρχεσαι σε έναν τόπο φρίκης, όπου ακραία προσβάλλεται και ακραία ταπεινώνεται το ανθρώπινο ον. Θέλω να πω ότι η νοσηλεία πραγματοποιείται μέσα σε συνθήκες φρίκης. Και αν δεν μιλάμε σήμερα για φρικώδη νοσηλεία, αλλά για νοσηλεία σε συνθήκες φρίκης, τούτο οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό -μέχρις εξαντλήσεως πνευματικής, συναισθηματικής και σωματικής- του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικού. Αυτού του συκοφαντημένου, κάκιστα πληρωμένου, χυδαία προσβεβλημένου και υποβολιμαία υποτιμημένου ως προς την εντιμότητά του προσωπικού. Και είναι αυτό το ίδιο προσωπικό με την αυταπάρνησή του, στο πείσμα της κρατικής αστοργίας, που κάνει την ποιότητα νοσηλείας μέσα σ΄αυτές τις συνθήκες φρίκης να είναι ασύγκριτα υψηλότερη από αυτήν που παρέχεται στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ξενοδοχεία, προς τα οποία στανικά θέλουν να σπρώξουν τον κόσμο, καθώς και στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της υγείας, τόσο η αισχρή πολιτική για την υγεία όσο και η περίφημη ιδιωτική πρωτοβουλία προκειμένου να ασκήσει το "δικαίωμα" του "απείρως επιχειρείν", που συχνά πυκνά ραμφίζει την κοινή λογική.

Δύο προσωπικά παραδείγματα για το τι εστί ιατρικό λειτούργημα και νοσηλεία σε συνθήκες κρίσης: είδα στο διπλανό μου κρεβάτι (σε θάλαμο επτά ατόμων με κοινή τουαλέτα σε νοσοκομείο νοσημάτων θώρακος) να παρακολουθούν και να προσπαθούν για την πορεία ασθένειας ενός νέου άνδρα και να τον διασωληνώνουν σχεδόν ακαριαία, όταν αυτό χρειάστηκε, ένα σμήνος γιατρών και νοσηλευτριών. Με επιστημοσύνη, με ψυχραιμία, με αγάπη. Εκεί, στην υπέροχη περιοχή όπου δεν υπάρχουν γλίσχροι μισθοί, περικοπές υλικού και όλα τα υπόλοιπα θηριώδη εργαλεία της φρίκης, αλλά υπάρχει μόνο η υπέρτατη αξία της ζωής και η υπερέκταση της προσπάθειας μέχρι τα απώτατα σύνορα της ένυλης ελπίδας ώστε αυτή η υπέρτατη αξία να συνεχίσει υφιστάμενη.

Η προσπάθεια μέχρι την Άκρα Μινώα και την Ακραία Ήρα της ανθρωπιάς. Και από την άλλη πλευρά, είδα καθαρίστρια να κρατάει, λες και ήταν πολύτιμο υλικό ή απρόσμενο δώρο, ένα ρολό χαρτί υγείας που άφησε πίσω του κάποιος ασθενής, "γιατί δεν έχουμε". Για να μην αναφέρω την εμπειρία άλλων γιατρών από άλλα νοσοκομεία. Άλλωστε δεν έχει και νόημα. Γιατί η κατάσταση στον χώρο της Υγείας και της περίθαλψης, ύστερα από αβελτηρία δεκαετιών και ύστερα από τη λεηλασία του συστήματος όλων όσοι είχαν την τιμή (που τη μετέτρεψαν σε θηριωδία) να τους ανατεθεί από την κοινωνία η υψηλή ευθύνη της δημόσιας υγείας, δεν ανήκει πια στη χορεία της καταλογογράφησης ελλείψεων, έστω και εξαιρετικά πολυάριθμων. Δεν υπάρχει πια κατάλογος. Υπάρχει μόνο συνθήκη. Και είναι συνθήκη κόλασης.

Γι΄ αυτό όταν εγκληματολογεί ο ελεεινός και τρισάθλιος υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος για περικοπές, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι διαπράττει ύβρη και προδοσία εκείνων που τον προβίβασαν με την ψήφο τους. Πρόκειται για τέρας και περιφερόμενο όνειδος της πολιτικής σκηνής, ένα από τα πάμπολλα ανδράρια που ζοφερά επαίρονται για τη φρίκη, την καθημερινή φρίκη την οποία προκαλούν. Με λίγα λόγια, ο Λοβέρδος, όπως και όλα τα υπόλοιπα τομάρια που ελαφρά τη καρδία οργανώνουν την καταστροφή του τόπου προκειμένου να τον σώσουν, συνιστά από μόνος του κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος. Δεν το παραβιάζει απλώς καταργώντας ασύδοτα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ο ίδιος, αυτός ο ίδιος είναι παραβίαση. Κι από πάνω με θράσος όχι χιλίων πιθήκων, αλλά με θράσος χιλίων γουρουνιών, έρχεται να μιλήσει για μακελειό έτσι και πειράξει κανείς τον τιτάνα Γιώργο Παπανδρέου. Την ίδια στιγμή που είναι απολύτως υπεύθυνος για το καθημερινό μακέλεμα των ανθρώπων μέσα σ΄ αυτό το αδυσώπητο και ανελέητο νοσοκομειακό σύστημα και σύστημα Υγείας γενικότερα. Ανελέητο μέχρι θανάτου. Γιατί ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι δεν έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές λόγω ελλείψεων; Ουδείς που διαθέτει στοιχειώδη νοημοσύνη.

Αυτοί οι αισχροί με την αισχρή πολιτική τους θέλουν να μας σώσουν. Ο ένας βλάξ που ανέλαβε το Υπουργείο Υγείας και το έχει μετατρέψει σε ένα μπουρδέλο, χειρότερο από ότι ήταν πριν. Ο άλλος βλαξ (Χρυσοχοΐδης), ο μόνος Έλληνας πολιτικός που παρασημοφορήθηκε από το FBI, ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει. Ο άλλος βλαξ (Πρωτόπαπας) το διάβασε και κατάλαβε ότι εδώ βρίσκεται η σωτηρία μας. Τι να πεις; Πολύ φοβάμαι ότι θα τους χάσουμε σύντομα. Από αναρρόφηση ηλιθιότητας. Εκτός από τον Βενιζέλο. Αυτός κινδυνεύει από αναρρόφηση ευστροφίας.