Του Γιώργου Γυπάκη
Μεγαλομανία και εξουσιολαγνεία, από τους "ηγέτες" του αντιμνημονιακού κινήματος, που αρνούνται να συνεργατούν μεταξύ τους, την ώρα που η λαϊκή τους βάση ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ και την εφαρμόζει στην πράξη. Ο εθνικός διχασμός είναι προ των πυλών και η άρνηση της ενότητας ισοδυναμεί με προδοσία. Αίσχος και ντροπή στα "ψώνια" που νομίζουν ότι μπορεί να κυβερνήσουν αύριο, βάζοντας τα κόμματά τους πάνω από το λαο. Και δεν είναι που θα τιμωρηθούν από το λαό όταν γίνουν εκλογές, αλλά που θα τον τιμωρήσουν αφήνοντας το μνημονιακό μπλόκ να συνεχίσει το έργο της γενοκτονίας του. Επιβεβαιώνουν ότι ο κοινοβουλευτισμός τους έχει διαφθείρει περισσότερο από όσο νομίζαμε και δίνουν την εντύπωση, στο λαό, ότι η ψήφος του θα πάει πάλι χαράμι, ότι τελικά, και οι 300 πρέπει να διωχθούν. Και επιβεβαιώνουν ότι τελικά, η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει κλείσει τον κύκλο της και πρέπει να αντικατασταθεί από την άμεση δημοκρατία που μόνο μια λαϊκή Εθνοσυνέλευση μπορεί να εδραιώσει.
-Η κ. Παπαρήγα ανέφερε ότι «σήμερα όλοι παραδέχονται ότι το ΚΚΕ έχει μια άλλη πρόταση, αλλά λένε ότι το ΚΚΕ δεν έχει άμεση πρόταση λύσης, γιατί δηλώνει ότι δε θα συνεργαστεί με κανένα κόμμα, εάν γίνει μια κυβέρνηση όπου δε μετέχει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά μπορεί να μετέχουν όλοι οι άλλοι». Εαν αυτό το λέει για μετά τις εκλογές, φαντάσου τί πιστεύει για πριν.
- Με τη φράση «Θα συνεχίσουμε, θα επιμείνουμε, θα νικήσουμε» ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε συγκέντρωση στο κλειστό γυμναστήριο του Αιγάλεω, εξέφρασε την αποφασιστικότητά του να επιμείνει μέχρι τέλους στην συνεργασία των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων. Με τη διαφορά ότι τους θέλει όλους ΥΠΟ την σκέπη του και όχι ως συνεργάτες ισότιμους.
-Οι "Ανεξάρτητοι Ελληνες", με την κοινοβουλευτική τους ομάδα να προέρχεται από τη Ν.Δ προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποδυθεί το "στίγμα της κεντροδεξιάς". Με προφανή αναποτελεσματικότητα, βέβαια... Η μεγάλη ιδέα ότι "αφού σήμερα έχουμε κοινοβουλευτική ομάδα, έχουμε και τη νίκη στο τσεπάκι μας" δίνει προφανώς το στίγμα: "αν είναι έτσι, δεν έχουμε ανάγκη κανέναν." Είναι όμως έτσι;
-Ο Νότης Μαριάς, ευαγγελίζεται την ενότητα στα λόγια. Αλλά στην πράξη, οι φήμες λένε, ότι ετοιμάζεται να συγχωνευθεί με το ΣΥΡΙΖΑ ή με τον Καμένο, μπας και εκλεγεί βουλευτής. Αλλο η ένωση κι άλλο η συγχώνευση όμως.
-Η ΣΠΙΘΑ αρχίζει να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη: οι μισοί προς το ΣΥΡΙΖΑ κι οι άλλοι προς τον Καμένο. Η "έφεση" προς την εξουσία, αποδεικνύεντα ισχυρότερη από την ίδια την ενότητα του Κινήματος των Ανεξάρτητων Πολιτών.
-Και τέλος, θα ήθελα να δω επιτέλους τον Καζάκη να παίρνει πίσω δημόσια όσα είπε πριν από δύο χρόνια για το Μίκη Θεοδωράκη, χάριν της ενότητας, μια και αυτή είναι η μόνη δικαιολογία που ακούμε επισήμως από τη ΣΠΙΘΑ για το ότι απορρίπτει τη συνεργασία με το ΕΠΑΜ!
Το μόνο θετικό σε όλα αυτά, είναι που συγχωνεύθηκε το ΚΚΕ μ-λ με το μ-λ ΚΚΕ. Μια απορία που αναμένω να απαντηθεί σύντομα, είναι αν το μ-λ θα μπει μπροστά ή πίσω από το ΚΚΕ.....
Εσφαλμένη πέρα για πέρα η αντίληψη με την οποία ξεκινούν τα κόμματα τον προεκλογικό τους αγώνα, δείχνοντας ότι οι ηγεσίες τους βρίσκονται εντελώς εκτός πραγματικότητας. Σε περίοδο πολέμου, προτάσσουν τα πολιτικά τους προγράμματα. Με μια αδύναμη πρόταση εξουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ, με το ΚΚΕ σα να μην πέρασε μια μέρα (εδώ και αιώνες), με τον Καμμένο σε νεοφιλελεύθερο παροξυσμό (το πρόγραμμά του πέρα από τις αντιμνημονιακές κορώνες είναι ένα καθαρά δεξιό πρόγραμμα) αυτοαναιρούν κάθε πρόθεση συνεργασίας και οδηγούν το συγχισμένο και αποχαυνωμένο λαό στη ναζιστική Χρυσή Αυγή, που δίνει στον κόσμο αυτό που ο κόσμος θέλει: μια έκφραση στην οργή του.
Η επιμονή με την οποία επεξεργάζονται τις προτάσεις συνεργασίας οι ηγεσίες των αντιμνημονιακών κομμάτων περνάει τα όρια της φαιδρότητας αφού θεωρούν ότι έχουν την πολυτέλεια να συζητούν επί προγραμματικής βάσης, αντί να θέτουν ως μοναδικό στόχο την εκδίωξη της κυβέρνησης και της τρόικας και την ακύρωση του μνημονίου. Κανένα πολιτικό πρόγραμα δε θα δοκιμαστεί μετά τις εκλογές. Την επόμενη μέρα μας περιμένει ένα χάος: με την έλλειψη αυτοδυναμίας να θεωρείται δεδομένη, ούτε η μνημονιακή ούτε η αντιμνημονιακή πλευρά θα μπορέσει να κυβερνήσει. Και μέχρι να ξαναγίνουν εκλογές τη χώρα θα την κυβερνάει η τρόικα, ή.... δε θα την κυβερνάει κανείς. Μιά και είναι σίγουρο ότι η Ελλάδα θα περάσει την πόρτα της ευρωζώνης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα προγράμματα που τίθενται στην κρίση του λαού δεν θα έχουν καμία σημασία.
Η μόνιμη βλακώδης απάντηση σε κάθε μας έκκληση για συνεργασία, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο από τους ανθρώπους που εκπροσωπούν τα αντιμνημονιακά κόμματα, είναι: "υπάρχουν πολιτικές διαφορές". Προσφατα άκουσα και το "υπάρχει διαφορά νοοτροπίας". Δηλαδή, ενώ σε λίγο θα πεθαίνουμε στους δρόμους αυτοί σκέφτονται πώς θα προστατεύσουν τη νοοτροπία και το πολιτικό τους στίγμα. Το αξιοπερίεργο είναι, ότι κανείς από αυτούς δεν αποδέχεται ότι η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς χούντας ή κατοχής, παρόλο που συμφωνούν ότι η κυβερνηση Παπαδήμου προέκυψε από συνταγματική εκτροπή και παρόλο που είναι προφανές ότι τα βασικότερα Υπουργεία ελέγχονται από ξένους. Εθελοτυφλούν σκόπιμα, από βλακεία ή από άγνοια;
Οπως και νάχει, αυτή η επιμονή αρχίζει και γίνεται ύποπτη.
Μεγαλομανία και εξουσιολαγνεία, από τους "ηγέτες" του αντιμνημονιακού κινήματος, που αρνούνται να συνεργατούν μεταξύ τους, την ώρα που η λαϊκή τους βάση ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ και την εφαρμόζει στην πράξη. Ο εθνικός διχασμός είναι προ των πυλών και η άρνηση της ενότητας ισοδυναμεί με προδοσία. Αίσχος και ντροπή στα "ψώνια" που νομίζουν ότι μπορεί να κυβερνήσουν αύριο, βάζοντας τα κόμματά τους πάνω από το λαο. Και δεν είναι που θα τιμωρηθούν από το λαό όταν γίνουν εκλογές, αλλά που θα τον τιμωρήσουν αφήνοντας το μνημονιακό μπλόκ να συνεχίσει το έργο της γενοκτονίας του. Επιβεβαιώνουν ότι ο κοινοβουλευτισμός τους έχει διαφθείρει περισσότερο από όσο νομίζαμε και δίνουν την εντύπωση, στο λαό, ότι η ψήφος του θα πάει πάλι χαράμι, ότι τελικά, και οι 300 πρέπει να διωχθούν. Και επιβεβαιώνουν ότι τελικά, η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει κλείσει τον κύκλο της και πρέπει να αντικατασταθεί από την άμεση δημοκρατία που μόνο μια λαϊκή Εθνοσυνέλευση μπορεί να εδραιώσει.
-Η κ. Παπαρήγα ανέφερε ότι «σήμερα όλοι παραδέχονται ότι το ΚΚΕ έχει μια άλλη πρόταση, αλλά λένε ότι το ΚΚΕ δεν έχει άμεση πρόταση λύσης, γιατί δηλώνει ότι δε θα συνεργαστεί με κανένα κόμμα, εάν γίνει μια κυβέρνηση όπου δε μετέχει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά μπορεί να μετέχουν όλοι οι άλλοι». Εαν αυτό το λέει για μετά τις εκλογές, φαντάσου τί πιστεύει για πριν.
- Με τη φράση «Θα συνεχίσουμε, θα επιμείνουμε, θα νικήσουμε» ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε συγκέντρωση στο κλειστό γυμναστήριο του Αιγάλεω, εξέφρασε την αποφασιστικότητά του να επιμείνει μέχρι τέλους στην συνεργασία των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων. Με τη διαφορά ότι τους θέλει όλους ΥΠΟ την σκέπη του και όχι ως συνεργάτες ισότιμους.
-Οι "Ανεξάρτητοι Ελληνες", με την κοινοβουλευτική τους ομάδα να προέρχεται από τη Ν.Δ προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποδυθεί το "στίγμα της κεντροδεξιάς". Με προφανή αναποτελεσματικότητα, βέβαια... Η μεγάλη ιδέα ότι "αφού σήμερα έχουμε κοινοβουλευτική ομάδα, έχουμε και τη νίκη στο τσεπάκι μας" δίνει προφανώς το στίγμα: "αν είναι έτσι, δεν έχουμε ανάγκη κανέναν." Είναι όμως έτσι;
-Ο Νότης Μαριάς, ευαγγελίζεται την ενότητα στα λόγια. Αλλά στην πράξη, οι φήμες λένε, ότι ετοιμάζεται να συγχωνευθεί με το ΣΥΡΙΖΑ ή με τον Καμένο, μπας και εκλεγεί βουλευτής. Αλλο η ένωση κι άλλο η συγχώνευση όμως.
-Η ΣΠΙΘΑ αρχίζει να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη: οι μισοί προς το ΣΥΡΙΖΑ κι οι άλλοι προς τον Καμένο. Η "έφεση" προς την εξουσία, αποδεικνύεντα ισχυρότερη από την ίδια την ενότητα του Κινήματος των Ανεξάρτητων Πολιτών.
-Και τέλος, θα ήθελα να δω επιτέλους τον Καζάκη να παίρνει πίσω δημόσια όσα είπε πριν από δύο χρόνια για το Μίκη Θεοδωράκη, χάριν της ενότητας, μια και αυτή είναι η μόνη δικαιολογία που ακούμε επισήμως από τη ΣΠΙΘΑ για το ότι απορρίπτει τη συνεργασία με το ΕΠΑΜ!
Το μόνο θετικό σε όλα αυτά, είναι που συγχωνεύθηκε το ΚΚΕ μ-λ με το μ-λ ΚΚΕ. Μια απορία που αναμένω να απαντηθεί σύντομα, είναι αν το μ-λ θα μπει μπροστά ή πίσω από το ΚΚΕ.....
Εσφαλμένη πέρα για πέρα η αντίληψη με την οποία ξεκινούν τα κόμματα τον προεκλογικό τους αγώνα, δείχνοντας ότι οι ηγεσίες τους βρίσκονται εντελώς εκτός πραγματικότητας. Σε περίοδο πολέμου, προτάσσουν τα πολιτικά τους προγράμματα. Με μια αδύναμη πρόταση εξουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ, με το ΚΚΕ σα να μην πέρασε μια μέρα (εδώ και αιώνες), με τον Καμμένο σε νεοφιλελεύθερο παροξυσμό (το πρόγραμμά του πέρα από τις αντιμνημονιακές κορώνες είναι ένα καθαρά δεξιό πρόγραμμα) αυτοαναιρούν κάθε πρόθεση συνεργασίας και οδηγούν το συγχισμένο και αποχαυνωμένο λαό στη ναζιστική Χρυσή Αυγή, που δίνει στον κόσμο αυτό που ο κόσμος θέλει: μια έκφραση στην οργή του.
Η επιμονή με την οποία επεξεργάζονται τις προτάσεις συνεργασίας οι ηγεσίες των αντιμνημονιακών κομμάτων περνάει τα όρια της φαιδρότητας αφού θεωρούν ότι έχουν την πολυτέλεια να συζητούν επί προγραμματικής βάσης, αντί να θέτουν ως μοναδικό στόχο την εκδίωξη της κυβέρνησης και της τρόικας και την ακύρωση του μνημονίου. Κανένα πολιτικό πρόγραμα δε θα δοκιμαστεί μετά τις εκλογές. Την επόμενη μέρα μας περιμένει ένα χάος: με την έλλειψη αυτοδυναμίας να θεωρείται δεδομένη, ούτε η μνημονιακή ούτε η αντιμνημονιακή πλευρά θα μπορέσει να κυβερνήσει. Και μέχρι να ξαναγίνουν εκλογές τη χώρα θα την κυβερνάει η τρόικα, ή.... δε θα την κυβερνάει κανείς. Μιά και είναι σίγουρο ότι η Ελλάδα θα περάσει την πόρτα της ευρωζώνης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα προγράμματα που τίθενται στην κρίση του λαού δεν θα έχουν καμία σημασία.
Η μόνιμη βλακώδης απάντηση σε κάθε μας έκκληση για συνεργασία, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο από τους ανθρώπους που εκπροσωπούν τα αντιμνημονιακά κόμματα, είναι: "υπάρχουν πολιτικές διαφορές". Προσφατα άκουσα και το "υπάρχει διαφορά νοοτροπίας". Δηλαδή, ενώ σε λίγο θα πεθαίνουμε στους δρόμους αυτοί σκέφτονται πώς θα προστατεύσουν τη νοοτροπία και το πολιτικό τους στίγμα. Το αξιοπερίεργο είναι, ότι κανείς από αυτούς δεν αποδέχεται ότι η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς χούντας ή κατοχής, παρόλο που συμφωνούν ότι η κυβερνηση Παπαδήμου προέκυψε από συνταγματική εκτροπή και παρόλο που είναι προφανές ότι τα βασικότερα Υπουργεία ελέγχονται από ξένους. Εθελοτυφλούν σκόπιμα, από βλακεία ή από άγνοια;
Οπως και νάχει, αυτή η επιμονή αρχίζει και γίνεται ύποπτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου