Χανιώτες, Εξεγερθείτε!

Την επόμενη φορά που θα διαδηλώσετε, να προσέχετε: το δικαίωμα στη διαδήλωση έχει καταργηθεί στα Χανιά. Το λένε οι εισαγγελείς και οι ασφαλίτες που  ασκούν αυτεπάγγελτες διώξεις σε απλούς πολίτες και σε κορυφαίους συνδικαλιστές των μεγαλύτερων συνδικαλιστικών σωματείων των Χανίων, τους οποίους επιλέγουν, επειδή συμμετείχαν σε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις για τις οποίες δεν κατηγορήθηκαν από κανέναν και δε συνελήφθησαν. 

Το ύποπτο κύκλωμα νεοδημοκρατών βουλευτών, πασόκων παραγόντων, παραδικαστικών και χρυσαυγιτών αστυνομικών έχει τρομοκρατηθεί, επειδή τα Χανιά στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν αντιμνημονιακά, βγάζοντας πρώτο κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ. Ζουν στον πανικό, επειδή τα Χανιά άρχισαν ξαφνικά να αριστερίζουν, επειδή υπάρχουν δεκάδες κινηματικές δράσεις στα Χανιά που δεν "κάθονται ήσυχα", που αφυπνίζουν όλο και περισσότερο κόσμο ενάντια στη Χούντα της τρικολόρε δοσίλογης κυβέρνησης.

Κορυφαία δίωξη κατά τη γνώμη μου, αυτή που τις καλύπτει όλες, είναι η δίωξη του δικαστικού Πενταγιώτη, του ανθρώπου που πέταξε στα μούτρα των συναδέλφων του την αλήθεια για την ανυποληψία στην οποία η ελληνική δικαιοσύνη έχει περιέλθει. Κι όμως η περίπτωση Πενταγιώτη συνεχίζει να εξελίσσεται αθόρυβα, χωρίς καμιά δημοσιότητα, ίσως γιατί είναι και η πιο σοβαρή. Ειναι αυτή που εκθέτει ανεπανόρθωτα το καθεστώς και αποκαλύπτει την κραυγαλέα εκτροπή του πολιτεύματος και περιστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον τόπο μας.

Ομως, φοβήθηκαν οι διωκώμενοι; ΟΧΙ! Φοβηθήκαμε όλοι εμείς που τους στηρίζουμε; ΟΧΙ! Φοβήθηκαν οι απλοί εργαζόμενοι, οι απλοί πολίτες, οι άνεργοι, οι φοιτητές, όλοι αυτοί που διαδηλώνουν για το ψωμί τους και τη δημοκρατία; 

Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να θέσει ο καθένας στον εαυτό του:

"Φοβάμαι;"

Και ίσως να απαντήσει: "Αν εγώ φοβάμαι, τότε τα παιδιά μου σε τί κόσμο θα τα μεγαλώσω; Σε έναν κόσμο φόβου και ζόφου, φτώχειας και εξαθλίωσης, γιατί πρέπει να ανεχθώ να συνεχίσω να ζω;"

Και ίσως να πει: "Τί έκανα εγώ σήμερα για τη ζωή μου και τη ζωή των παιδιών μου; Αρκεί μια δεύτερη δουλειά; Ως πότε θα αντέχω να ζω για να δουλεύω; Αρκεί να βράζει μέσα μου η οργή χωρίς να βρίσκει εκτόνωση; Πόσο θα αντέξει ακόμα η υγεία μου, αυτή την ψυχική και σωματική πίεση;"

Αν οι δρόμοι δεν είναι για σένα, αν οι πορείες και οι συγκρούσεις σε τρομάζουν, υπάρχει πάντα η λύση της οργανωμένης πάλης, μέσα στα αντιμνημονιακά κόμματα, μέσα σε οργανώσεις, σωματεία, κινήματα, συλλογικότητες αλληλεγγύης. Εκεί μέσα, κανείς δεν είναι μόνος του και πάντα υπάρχει τρόπος να παλέψεις για τη ζωή σου, πάντα βρίσκεις νόημα.

Σήμερα καλούμαστε, όλοι οι Ελληνες σε λαϊκή επιστράτευση, όχι για να σώσουμε την κυβέρνηση και το ευρώ της, αλλά τις ζωές μας και την πατρίδα μας από τον αφανισμό. Δεστε τί κατάφεραν στην Ιταλία. Η ακυβερνησία είναι ο μεγαλύτερος τρόμος για τη συμμορία της Μέρκελ. Δέστε τί κατάφεραν καιρό πριν, στην Ισλανδία. Εκεί άφησαν τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν για να σωθεί ο λαός τους. Δέστε όμως τί κατάφεραν και οι κάτοικοι της Ιεράπετρας. Για μια μέρα άδειασαν όλα τα σπίτια της πόλης. Ολος ο ενεργός πληθυσμός της Ιεράπετρας βρέθηκε  στους δρόμους. Φοβήθηκαν αυτοί; ΟΧΙ!

Αν οι λαοί της Ευρώπης αφεθούν στο φόβο, χάθηκαν. Αν οι Ελληνες αφεθούν στο φόβο, μια νέα εποχή αφανισμού μας περιμένει - που δε θα μοιάζει  με τα μαύρα κατοχικά χρόνια ούτε με την επταετία των Απριλιανών. Γιατί από αυτό τον αφανισμό δεν υπάρχει επιστροφή.

Χανιώτες Εξεγερθείτε!