Μετά την ολοκληρωτική πια κατάλυση του Συντάγματος και τη συνειδητοποίηση των κομμάτων που συν-αλητεύουν στην κυβέρνηση ότι έφτασαν στο τέλος ως κοινοβουλευτικοί φορείς, καθώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πείσουν τον κόσμο που ως τώρα τους πίστευε, για το παραμικρό ίχνος αξιοπιστίας τους, αφού η μεγάλη κόκκινη γραμμή των απολύσεων πρασίνισε, τί άλλο μένει να δούμε;
Την ώρα που 4.000 άνθρωποι πρόκειται να μείνουν στο δρόμο μέσα στους επόμενους 2 μήνες ο πρωθυπουργός μιλάει για την αναστροφή της ανεργίας. Δε μας δουλεύει. Γνωρίζει ότι απευθύνεται σε χαζούς.
Που δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις φράσεις "η χώρα βρίσκεται εις τον γύψον" και "η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης".
Φυσικά, η κυβέρνηση, όσα ψέματα κι αν πει, δεν πρόκειται να πέσει. Γιατί ο στόχος είναι υπεράνω όλων και είναι να ολοκληρώσει το έργο της. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, δε θα ξαναδούν ποτέ τη Βουλή, αν ξαναγίνουν εκλογές. Οπότε, γιατί τολμούν να αυτοαναιρούνται με τόση θρασύτητα; Γιατί δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος;
Γιατί το πολιτικό κόστος απασχολεί μόνο αυτούς που συνεχίζουν να πιστεύουν στην ισχύ του κοινοβουλευτισμού. Αυτοί που είναι σίγουροι πώς μπορούν να κυβερνούν χωρίς να υπολογίζουν τη λαϊκή βούληση, είναι προφανές ότι δε βρίσκονται πια στο "συνταγματικό τόξο". Αποδέχονται τους Δημοκρατικούς θεσμούς - όσο τους αποδέχεται και η Χρυσή Αυγή. Σκοπεύουν να μονιμοποιήσουν την κατοχή της εξουσίας και την αποικιοποίηση της χώρας.
Αυτοί που έζησαν τους αγώνες της επταετίας, και φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν και εξορίστηκαν, γνωρίζουν καλά ποιός πρέπει να είναι ο δρόμος των κινημάτων, αλλά σιωπούν, είτε γιατί δεν τους συμφέρει είτε γιατί φοβούνται. Ξέρουν ότι οι Χούντες δεν πέφτουν - ποτέ δεν πέφτουν - με εκλογές.
Γ.Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου