Του Γιώργου Γυπάκη
Μην τους πιστεύετε. Το διακύβευμα των εκλογών δεν είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας. Είναι το χτίσιμο μιας καινούργιας πατρίδας. Είναι το ξεκίνημα μιας νέας Ελλάδας από τις στάχτες της παλιάς. Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία μας, να κάνουμε restart.
Δεν αρκεί να ακυρώσουμε τα μνημόνια και να χαράξουμε μια νέα εθνική πολιτική στην οικονομία, τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, το μεταναστευτικό, το ενεργειακό, τις διεθνείς σχέσεις μας. Γιατί η αλλοτρίωση των ιστορικών συνθηκών που δημιουργησαν τη στρεβλή Ελλάδα, αυτή που δεν επιθυμούμε να ανακτήσουμε, είναι πολύ βαθειά και θα χρειαστούν γιγάντιες κοινωνικές μάχες για να τις αλλάξουμε. Επιπλέον, η εισχώρηση των πιο σκοτεινών δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ριζοσπαστικές αλλαγές. Οι διατροφικοί κώδικες, τα θεσμικά πλαίσια ελέγχου των υδατικών πόρων, οι βιομηχανοποίηση των ΑΠΕ, η κουλτούρα της νεοφιλελευθεροποίησης μέσα από την ιδιωτικοποίηση αγαθών και υπηρεσιών, θα πρέπει να ανατραπούν το σύντομότερο, πριν προλάβουν να αποκτήσουν ρίζες ηθικές και νομικές.
Και δεν αρκεί, να αποκαταστήσουμε τα δημόσια αγαθά της παιδείας και της υγείας, ούτε να μεταρυθμίσουμε τις βασικές κρατικές δομές με τρόπο που να υπηρετούν ξανά τον πολίτη και όχι το πολιτικό σύστημα. Γιατί τίποτα από αυτά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών, μια συμμετοχή που θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ως υποχρέωση του πολίτη προς το κοινό συμφέρον. Σε θεσμική και όχι εθελοντική βαση, μέσα κυρίως από την κατάργηση ή τον επανασχεδιασμό του Καλλικράτη, στη βάση όχι ενός συγκεντρωτικού μοντέλου, αλλά ενός μοντέλου που θα στηρίζεται κυρίως στα συνοικιακά συμβούλια ή τις τοπικές συνελεύσεις.
Πρέπει να συμμετέχουμε σε κάτι ευρύτερο, σε μια συνολική αναμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας.
Πρέπει να επανακαθορίσουμε βασικές έννοιες, όπως η Δημοκρατία και να τις κοινωνήσουμε στις νεότερες γενιές. Να αναδημιουργήσουμε πολιτιστικά πρότυπα. Να μορφώσουμε την κοινή γνώμη ως δέκτη πληροφόρησης. Αν για να ξεκινήσουν όλ' αυτά, χρειάζεται να στηρίξουμε το ΣΥΡΙΖΑ, ή έστω, ένα (απαραίτητο) αντιμνημονιακό δίπολο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ας το κάνουμε. Αρκεί να μην ξεχνάμε, ότι ο αγώνας που έδωσε την αντιμνημονιακή νίκη στις εκλογές ήταν ο υπερκομματικός.
Η νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων στις εκλογές της 6ης Μάη, είναι ξεκάθαρο, πώς ανήκει σε όλους μας.Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ δεν ωφείλεται μόνο στον αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στον κοινό αγώνα των αντιμνημονιακών δυνάμεων, που κατάφεραν παρά τις αντίξοες συνθήκες (χωρίς μέσα ενημέρωσης και χωρίς λεφτά) να μεταστρέψουν την κοινή γνώμη - ώστε να εκφραστεί στις εκλογές αντιμνημονιακά καταμερίζοντας αναλογικά την ψήφο της. Τη σαφή εντολή λοιπόν, ορθά τη διαχειρίστηκε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κανένα από τα κόμματα του αντιμνημονιακού μπλόκ δεν διαχειρίστηκε σωστά το "μήνυμα" ενότητας που τους έστειλε ο κόσμος.
Η ευκαιρία της επόμενης αναμέτρησης είναι ιστορική, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να παλέψουμε ενωμένοι για μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση.
Τώρα που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία, ας την αδράξουμε, ας δουλέψουμε στην κοινωνία πιο πολύ από ποτέ, τώρα, που έχουμε τον αέρα των "νικητών", τώρα που όλα κρίνονται από το αν θα βεβαιώσουμε την ορθότητα της λαϊκής βούλησης.
Τώρα πρέπει να γιγαντώσουμε την εξέγερση. Τώρα πρέπει να τα δώσουμε όλα, οσο κουρασμένοι κι αν είμαστε.
Τώρα πρέπει, να ξαναρχίσουμε δουλειά, μέσα στις τοπικές συνελεύσεις, τα συσσίτια, τα μέτωπα ενάντια στα χαράτσια και όσες άλλες πρωτοβουλίες ξεκίνησαν από τους αγανακτισμένους των πλατειών πέρυσι το καλοκαίρι.
Ας ξαναβάλουμε μπροστά τη μηχανή του αγώνα. Ηρθε η ώρα για το μεγάλο restart.
Μην τους πιστεύετε. Το διακύβευμα των εκλογών δεν είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας. Είναι το χτίσιμο μιας καινούργιας πατρίδας. Είναι το ξεκίνημα μιας νέας Ελλάδας από τις στάχτες της παλιάς. Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία μας, να κάνουμε restart.
Δεν αρκεί να ακυρώσουμε τα μνημόνια και να χαράξουμε μια νέα εθνική πολιτική στην οικονομία, τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, το μεταναστευτικό, το ενεργειακό, τις διεθνείς σχέσεις μας. Γιατί η αλλοτρίωση των ιστορικών συνθηκών που δημιουργησαν τη στρεβλή Ελλάδα, αυτή που δεν επιθυμούμε να ανακτήσουμε, είναι πολύ βαθειά και θα χρειαστούν γιγάντιες κοινωνικές μάχες για να τις αλλάξουμε. Επιπλέον, η εισχώρηση των πιο σκοτεινών δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ριζοσπαστικές αλλαγές. Οι διατροφικοί κώδικες, τα θεσμικά πλαίσια ελέγχου των υδατικών πόρων, οι βιομηχανοποίηση των ΑΠΕ, η κουλτούρα της νεοφιλελευθεροποίησης μέσα από την ιδιωτικοποίηση αγαθών και υπηρεσιών, θα πρέπει να ανατραπούν το σύντομότερο, πριν προλάβουν να αποκτήσουν ρίζες ηθικές και νομικές.
Και δεν αρκεί, να αποκαταστήσουμε τα δημόσια αγαθά της παιδείας και της υγείας, ούτε να μεταρυθμίσουμε τις βασικές κρατικές δομές με τρόπο που να υπηρετούν ξανά τον πολίτη και όχι το πολιτικό σύστημα. Γιατί τίποτα από αυτά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών, μια συμμετοχή που θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ως υποχρέωση του πολίτη προς το κοινό συμφέρον. Σε θεσμική και όχι εθελοντική βαση, μέσα κυρίως από την κατάργηση ή τον επανασχεδιασμό του Καλλικράτη, στη βάση όχι ενός συγκεντρωτικού μοντέλου, αλλά ενός μοντέλου που θα στηρίζεται κυρίως στα συνοικιακά συμβούλια ή τις τοπικές συνελεύσεις.
Πρέπει να συμμετέχουμε σε κάτι ευρύτερο, σε μια συνολική αναμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας.
Πρέπει να επανακαθορίσουμε βασικές έννοιες, όπως η Δημοκρατία και να τις κοινωνήσουμε στις νεότερες γενιές. Να αναδημιουργήσουμε πολιτιστικά πρότυπα. Να μορφώσουμε την κοινή γνώμη ως δέκτη πληροφόρησης. Αν για να ξεκινήσουν όλ' αυτά, χρειάζεται να στηρίξουμε το ΣΥΡΙΖΑ, ή έστω, ένα (απαραίτητο) αντιμνημονιακό δίπολο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ας το κάνουμε. Αρκεί να μην ξεχνάμε, ότι ο αγώνας που έδωσε την αντιμνημονιακή νίκη στις εκλογές ήταν ο υπερκομματικός.
Η νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων στις εκλογές της 6ης Μάη, είναι ξεκάθαρο, πώς ανήκει σε όλους μας.Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ δεν ωφείλεται μόνο στον αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στον κοινό αγώνα των αντιμνημονιακών δυνάμεων, που κατάφεραν παρά τις αντίξοες συνθήκες (χωρίς μέσα ενημέρωσης και χωρίς λεφτά) να μεταστρέψουν την κοινή γνώμη - ώστε να εκφραστεί στις εκλογές αντιμνημονιακά καταμερίζοντας αναλογικά την ψήφο της. Τη σαφή εντολή λοιπόν, ορθά τη διαχειρίστηκε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κανένα από τα κόμματα του αντιμνημονιακού μπλόκ δεν διαχειρίστηκε σωστά το "μήνυμα" ενότητας που τους έστειλε ο κόσμος.
Η ευκαιρία της επόμενης αναμέτρησης είναι ιστορική, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να παλέψουμε ενωμένοι για μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση.
Τώρα που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία, ας την αδράξουμε, ας δουλέψουμε στην κοινωνία πιο πολύ από ποτέ, τώρα, που έχουμε τον αέρα των "νικητών", τώρα που όλα κρίνονται από το αν θα βεβαιώσουμε την ορθότητα της λαϊκής βούλησης.
Τώρα πρέπει να γιγαντώσουμε την εξέγερση. Τώρα πρέπει να τα δώσουμε όλα, οσο κουρασμένοι κι αν είμαστε.
Τώρα πρέπει, να ξαναρχίσουμε δουλειά, μέσα στις τοπικές συνελεύσεις, τα συσσίτια, τα μέτωπα ενάντια στα χαράτσια και όσες άλλες πρωτοβουλίες ξεκίνησαν από τους αγανακτισμένους των πλατειών πέρυσι το καλοκαίρι.
Ας ξαναβάλουμε μπροστά τη μηχανή του αγώνα. Ηρθε η ώρα για το μεγάλο restart.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου